T was weer een raar weekje, planning foetsie
Maandag tm vrijdag oppashondje
Dinsdag naar buiten
Woensdag naar buiten
Donderdag niets
Vrijdag niets
Zaterdag niets
Zondag F1 en Sjonnie
en dan komt t leven tussendoor
Heb vorige week vrijdag mn zooi neergezet en uitgezocht... Uitzoeken betekent niet opgeruimd... in de loop van de week is alles wel in de juiste kamers verdwenen (slaapkamer/douche) Dan is de huiskamer opgeruimd, de keuken redelijk aan kant maar de slaapkamer en douche een nog groter zooitje dan bij t weggaan.
Je hebt van die mensen die vóór ze op vakantie gaan het hele huis gladtrekken. Ik behoor niet tot die groep. Ik snap daar niets van, je bent weg, geen hond die ziet dat het huis glad is én je hebt je idioot druk lopen maken vóór je op vakantie mot. Bij thuiskomst ist weer één grote bende... dan maakt dat beetje bende voor vertrek ook geen malle moer uit.
Ik mot zorgen dat ik wegkom, alles heb ingepakt en bij me heb en dat is activiteit genoeg, meer druk kan ik niet aan. Alles wat kan gaan stinken en rotten verdwijnt natuurlijk wel in de containers, de planten blijven verzorgd achter, de afvoer(putjes) krijgt een sodabehandeling maar ik ga me niet druk maken of het vloertje wel gestofzuigd, mn droge wasgoed is opgeruimd, wasmand leeg en al het losse spul in de douche op alfabetische volgorde staat/ligt/hangt. Dussssss bij thuiskomst veranderen deze 2 ruimtes in één grote bende waarin je je kont niet meer kunt keren...maar ik hoef er niet te dansen, als ik zonder struikelen mn nest in kom en kan douchen vind ik t béssssssst! Zodra er weer puf is komt dat weer prima in orde...maar nu nog ff niet.
Nú moet ik bijkomen van afgelopen week dat houdt in dat ik geen ene kleute doe.
Met mn zuignap opt bankie, laptoppie bij, tv, ik laat t Gibssje uit, maak prakkies, heb wegtrekkertjes en zo hoop ik aant eind van de week er beter aan toe te zijn dan aan t begin van de week. De agenda geeft weinig aan, dat is zo al tijden vantevoren gepland...vóór én na vakantie (of activiteit) rust en zo weinig mogelijk prikkels.
Dan is er wat onduidelijkheid wanneer het oppashondje komt, ik heb geen foonnumer van het meisje wat um komt afleveren en de baasjes zijn op vakantie en die stoor je niet omdat jouw hersencel de stress niet aankan wannéér, hoe laat komt Ted...
Als ik ergens héél slecht tegen kan is het onzekerheid, een veranderde planning, niet nagekomen of gewijzigde afspraken. In dit geval was alles vantevoren geregeld maar soms gebeuren er onverwachte dingen buiten je eigen schuld om en dat valt onder 'het leven' en dan ist wat t is. Dat snap ik maar dat neemt niet weg dat mijn hersencel tóch op de loop gaat. Het interne gebeuren roept dan: zeik niet stom wijf, hou je rustig, mot je wat dan..néé ik mot nix ..nou dan! ga op je reet zitten en zwijg! Maar dat gestuiter vreet energie, dat weet ik maar ik hoef verder niets behalve dan morgen boodschappen en woensdag ff bakkie met Anita en dan zondag F1 opt bankie met Sjonnie. Dus Anni beheers je!
Pleegkind Ted word om ff 2 afgeleverd, nix ant handje en Anni gaat prakkie freubelen en geniet van een hele dag niets, beetje BabblAnni uithangen op FB/Blog, spelletje & zappen aant eind van de dag ff met de hondjes naar buiten....
Nou heb ik weleens verteld over die tyfusjong aan de overkant van de straat, dat benne er iets van 1200 althans dat geluid decibellen ze de straat in... en even eerlijk, zonder die stembandjes benne t natuurlijk geen tyfusjong dan zijn t stuk voor stuk gewoon kindjes die buitenspelen maar Anni kennie tegen die herrie....
Als Anni het tuinhekkie buitenstapt met hondje dan kun je er de donder op zeggen dat voor ik de straat uit ben, ik ben gespot door één van hen en dan ist 'mevrouw, mevrouw!!! mag ik Gibbs aaien????? *zucht* 'als van pappa en mamma mag mag t van mij ook, maar níet oversteken!' Dus dan hobbel ik naar de overkant, 3 aaien en foetsie zijn ze weer!
Dit keer heb ik Ted bij, Ted is een witte Pomeriaan, blij ei van nature en vind bijna alles leuk! Ik had er ff geen zin an dus tuinhekkie uitgeslopen toen ik geen gekrijs hoorde...
Halverwege de straat gaan mn nekharen overeind staan, ik hoor fietsies, hopend dat ik niet zichtbaar ben achter de geparkeerde auto's sluip ik verder... MEVROUUUUUUUUUUUWWWWWWWWWWW!!!!
AAIEN? AAIEN? AAIEN? AAIEN?
*zucht* ooohhmmm... Néé vandaag niet!
Anni heb er ff geen zin an om naar de overkant te hobbelen dus ik loop door naar t grasperkje.
Ik hoor gekletter van fietsies, kijk om en ik zie er 3 blindelings oversteken...nou ist geen drukke brede straat maar hé, 2 turven hoog tussen geparkeerde auto's door levert toch wat gedoe op.
Sinds kort wonen er blijkbaar iets van zigeunerkindjes in de buurt, gitzwarte ogen, blote voetjes, smerige vegen opt snoetje, kaat haar in de war en glimmende prinsessejurkjes an....AAIEN? AAIEN? AAIEN?
Néé!
Wrom nie?
Daarom niet, je bent de straat overgestoken en dat mag niet! Als ik aan de overkant loop mag je aaien maar je steekt niet de straat over!
...en dan tóch proberen om te aaien...schuin oog naar mij en naar voren schuifelen..
Oeh! dan gaan mijn haren recht overeind staan...terwijl dat gebeurt krijg ik een lúcht in mn neus! De tándjes! Eén grote parfumbom! nou...3 bommen dus. Kolere wat een lucht...en dan heb ik t over kindjes waarvan de oudste pakweg 4 is?
Na de dinsdag en woensdag buiten te hebben gespeeld... heb ik geen afspraken meer buiten de deur.
Ik kom max. 3 x per week buiten voor sociaal/noodzakelijk gebeuren, buiten het Gibbsen om, vaker is teveel dan kom ik niet aan mijn rust toe. Dus woensdag terug van bakkie bij Anita en trek ik de deur achter me dicht. Ik hoef dinsdag pas weer naar buiten Yeah!
Maar ja dan komt donderdag er toch weer iets tussendoor waarvan de hersencel zegt: mot je toch maar ff doen dan heb je antwoorden en dan kan ik ook ff chill zitten. Op de terugweg loop ik te tollen op mijn benen. Het lijf geeft wat an geloof ik...
Vrijdag wordt Ted weer opgehaald, ik dacht middag maar blijkt 19.30 te zijn.
Om 16.30 krijg ik een noodkreet, sjees met t otootje heen en terug, oppashond Buddy rijker, ben om 1800 weer thuis, belt buurman 'kun jij ff voor mij..nú?' buurman ploft neer...ik hoor mezelf roepen: bakkie?
Stomme trut houd je bakkes, zometeen komen ze Ted halen dan mot hij wegzijn! Buurman is aardig hoor maar hij neemt de hele tent over met kletspraat en geur.
In de tussentijd ben ik weer gebeld, we komen hond weer ophalen...húh? o, oké?!
Buurman verlaat t pand, is inmiddels zo rond 19.20 en 10 minuten later sta ik weer koffie te zetten want Buddy ophaaldienst is gearriveerd en wederom ken ik mn muil niet houwen...
Zo werkt het bij mij. Aanbellen= bakkie. (wat is het vloeibare woord voor 'Feeder'?)
Inmiddels Ted-appje gehad 'zijn geland, wachten op koffers'
Het Buddy gezelschap verlaat het pand en wederom sta ik een paar minuten later weer koffie te zetten voor Ted zijn familie.
Om 21.15 is de rust weergekeerd, koffie komp mn neus uit
Adem in adem uit...WTF just happened?
Met mn zuignap opt bankie, laptoppie bij, tv, ik laat t Gibssje uit, maak prakkies, heb wegtrekkertjes en zo hoop ik aant eind van de week er beter aan toe te zijn dan aan t begin van de week. De agenda geeft weinig aan, dat is zo al tijden vantevoren gepland...vóór én na vakantie (of activiteit) rust en zo weinig mogelijk prikkels.
Dan is er wat onduidelijkheid wanneer het oppashondje komt, ik heb geen foonnumer van het meisje wat um komt afleveren en de baasjes zijn op vakantie en die stoor je niet omdat jouw hersencel de stress niet aankan wannéér, hoe laat komt Ted...
Als ik ergens héél slecht tegen kan is het onzekerheid, een veranderde planning, niet nagekomen of gewijzigde afspraken. In dit geval was alles vantevoren geregeld maar soms gebeuren er onverwachte dingen buiten je eigen schuld om en dat valt onder 'het leven' en dan ist wat t is. Dat snap ik maar dat neemt niet weg dat mijn hersencel tóch op de loop gaat. Het interne gebeuren roept dan: zeik niet stom wijf, hou je rustig, mot je wat dan..néé ik mot nix ..nou dan! ga op je reet zitten en zwijg! Maar dat gestuiter vreet energie, dat weet ik maar ik hoef verder niets behalve dan morgen boodschappen en woensdag ff bakkie met Anita en dan zondag F1 opt bankie met Sjonnie. Dus Anni beheers je!
Pleegkind Ted word om ff 2 afgeleverd, nix ant handje en Anni gaat prakkie freubelen en geniet van een hele dag niets, beetje BabblAnni uithangen op FB/Blog, spelletje & zappen aant eind van de dag ff met de hondjes naar buiten....
Nou heb ik weleens verteld over die tyfusjong aan de overkant van de straat, dat benne er iets van 1200 althans dat geluid decibellen ze de straat in... en even eerlijk, zonder die stembandjes benne t natuurlijk geen tyfusjong dan zijn t stuk voor stuk gewoon kindjes die buitenspelen maar Anni kennie tegen die herrie....
Als Anni het tuinhekkie buitenstapt met hondje dan kun je er de donder op zeggen dat voor ik de straat uit ben, ik ben gespot door één van hen en dan ist 'mevrouw, mevrouw!!! mag ik Gibbs aaien????? *zucht* 'als van pappa en mamma mag mag t van mij ook, maar níet oversteken!' Dus dan hobbel ik naar de overkant, 3 aaien en foetsie zijn ze weer!
Dit keer heb ik Ted bij, Ted is een witte Pomeriaan, blij ei van nature en vind bijna alles leuk! Ik had er ff geen zin an dus tuinhekkie uitgeslopen toen ik geen gekrijs hoorde...
Halverwege de straat gaan mn nekharen overeind staan, ik hoor fietsies, hopend dat ik niet zichtbaar ben achter de geparkeerde auto's sluip ik verder... MEVROUUUUUUUUUUUWWWWWWWWWWW!!!!
AAIEN? AAIEN? AAIEN? AAIEN?
*zucht* ooohhmmm... Néé vandaag niet!
Anni heb er ff geen zin an om naar de overkant te hobbelen dus ik loop door naar t grasperkje.
Ik hoor gekletter van fietsies, kijk om en ik zie er 3 blindelings oversteken...nou ist geen drukke brede straat maar hé, 2 turven hoog tussen geparkeerde auto's door levert toch wat gedoe op.
Sinds kort wonen er blijkbaar iets van zigeunerkindjes in de buurt, gitzwarte ogen, blote voetjes, smerige vegen opt snoetje, kaat haar in de war en glimmende prinsessejurkjes an....AAIEN? AAIEN? AAIEN?
Néé!
Wrom nie?
Daarom niet, je bent de straat overgestoken en dat mag niet! Als ik aan de overkant loop mag je aaien maar je steekt niet de straat over!
...en dan tóch proberen om te aaien...schuin oog naar mij en naar voren schuifelen..
Oeh! dan gaan mijn haren recht overeind staan...terwijl dat gebeurt krijg ik een lúcht in mn neus! De tándjes! Eén grote parfumbom! nou...3 bommen dus. Kolere wat een lucht...en dan heb ik t over kindjes waarvan de oudste pakweg 4 is?
Na de dinsdag en woensdag buiten te hebben gespeeld... heb ik geen afspraken meer buiten de deur.
Ik kom max. 3 x per week buiten voor sociaal/noodzakelijk gebeuren, buiten het Gibbsen om, vaker is teveel dan kom ik niet aan mijn rust toe. Dus woensdag terug van bakkie bij Anita en trek ik de deur achter me dicht. Ik hoef dinsdag pas weer naar buiten Yeah!
Maar ja dan komt donderdag er toch weer iets tussendoor waarvan de hersencel zegt: mot je toch maar ff doen dan heb je antwoorden en dan kan ik ook ff chill zitten. Op de terugweg loop ik te tollen op mijn benen. Het lijf geeft wat an geloof ik...
Vrijdag wordt Ted weer opgehaald, ik dacht middag maar blijkt 19.30 te zijn.
Om 16.30 krijg ik een noodkreet, sjees met t otootje heen en terug, oppashond Buddy rijker, ben om 1800 weer thuis, belt buurman 'kun jij ff voor mij..nú?' buurman ploft neer...ik hoor mezelf roepen: bakkie?
Stomme trut houd je bakkes, zometeen komen ze Ted halen dan mot hij wegzijn! Buurman is aardig hoor maar hij neemt de hele tent over met kletspraat en geur.
In de tussentijd ben ik weer gebeld, we komen hond weer ophalen...húh? o, oké?!
Buurman verlaat t pand, is inmiddels zo rond 19.20 en 10 minuten later sta ik weer koffie te zetten want Buddy ophaaldienst is gearriveerd en wederom ken ik mn muil niet houwen...
Zo werkt het bij mij. Aanbellen= bakkie. (wat is het vloeibare woord voor 'Feeder'?)
Inmiddels Ted-appje gehad 'zijn geland, wachten op koffers'
Het Buddy gezelschap verlaat het pand en wederom sta ik een paar minuten later weer koffie te zetten voor Ted zijn familie.
Om 21.15 is de rust weergekeerd, koffie komp mn neus uit
Adem in adem uit...WTF just happened?
Reacties
Een reactie posten