Broodje Shoarma

....dacht vanochtend dat ik t wel gehad had maar néé hoor t avontuur dat 'woensdag' heet ging nog ff verder...
Het eten wat ik gister gekokkerelt heb werd vanmiddag afgehaald en zij vertelde mij gelijk dat zij voor mij BabblAnni heeft vastgelegd voor 1 jaar.
Yeah!! Dat geeft zoveel lucht in t hoofd dat het nu voor mekaar is. Zó blij!
Nu had ik van 13.00 tot 15.45 de tijd om ff te nixen, voor alle zekerheid t wekkertje om 15.35 gezet want most om 16.30 Alice ophalen bij de kapper en daarvoor ff naar de Sjumboo om de vriendenloterijkaartjes om te wisselen voor Dove & Zwitsal producten.
Uiteraard volgt na zoveel gedoe de welbekende wegtrekker zo rond half 3, brilletje af, laptoppie opzij, kussentje onder hoofd en opgevouwen op de bank ben ik ff weg.
Wakker van wekkertje, slok koffie, lap over snoet, borstel door bekkie, schoenen an en hóp t otootje in op weg naar t volgende durrup.
Alice blijkt al klaar te zijn bij de kappert en gaat gezellig mee de Sjumboo in...
Heb ik Alice al voorgesteld?
Nee hé?! Alice ken ik inmiddels 45 jaar, tegenwoordig woont ze hier om de hoek en is het contact wekelijks omdat we op woensdag samen eten. Alice is tegenwoordig blind, ongelofelijk ondernemend met een druk sociaal leven, maar koken is een dingetje idem boodschappen doen.
Onderweg naar de super ruiken we heerlijke geuren uit één van de eettenten komen...oww lekkerrrr, Anni had geen puf meer om te koken dus had al bedacht dat we dan aan een Brammetje mosten óf thuis de Chinees laten komen... ipv een salade, dat laatste idee was snel over toen ik de prijzen zag 28 euro voor een bak Chinese Bami met Foe Yong Hai en 1 loempia!
Hé jóh! Ik ga mn punten nog inleveren bij de Chinees en dan ben ik er klaar mee.
Ik ga me toch maar eens verder verdiepen in de Chinese keuken.
Voorheen riep ik: kun je t niet zelf voor maken... maar daar denk ik inmiddels héél anders over.
Alice wilde shoarma, gewoon broodje Shoarma, nou dan doen we dat, ik ken de zaak niet maar dan motten we dat na de supermarkt maar eens gaan uitzoeken.
Ik heb 5 loten om in te leveren, 1 van mij, 2 van moeders,  1 van Alice, 1 van Femmie.
Dan hou ik mn hart alweer vast hé?!  T zal er wel weer niet zijn dat wat ik wil...net zoals de laatste keer... ik heb voor de rest van mijn leven Andrelon shampoo in de kast staan omdat hetgeen ik wilde er niet meer was.
We stappen de Sjumboo in, Alice achter kar, ik ervoor, hartstikke handig want zo leid ik haar door de winkel zonder dat er producten uit de schappen worden gewipt door de witrood gestreepte stok.
Anni gewapend met kaartjes en foon met boodschappenlijst speciaal voor de kaartjes, zo uitgezocht dat icm de aanbieding 3 voor 10, ik geen rooie rotcent hoefde bij te leggen...
Wonder boven wonder... alles aanwezig, ik check alles dubbel dat ik straks niet bij de kassa alsnog geld mot inleveren of wederom terug moet voor een ander artikel... op de 2 voor de prijs van 1 tubes Prodent na dan... a 1,79
Hoppá! 50 euro aan dure zooi voor noppes voorlopig geen deootjes of handzeepjes meer nodig, tóp!
Óp naar de shoarma, het is natuurlijk vroeg, net 4 uur geweest maar de zaak is open... ik stap binnen, kijk om me heen en denk mwah... misschien is het beter om om te keren...maar hé living on the edge... in polonaise lopen we naar de counter... kunnen we al bestellen?
Ja hoor dat kan. Nou jofelnootje!
Ik zoek een tafeltje, we gaan zitten, leg mn armen op de tafel en plák! Brrr... nou ist interieur al van het soort dat het woord interieur al te sjiek is. De plaatselijke bouwkeet is denk ik schoner en gezelliger. Op de houten tafels liggen glasplaten met daaronder de menu's... volgens de hoofdgeitenbreier zijn die verouderd maar hij heeft wel een nieuw kaartje waarbij ik de QR-code kan scannen voor het menu én óók voor de juiste prijzen... Túúrlijk pik! Had ff geld gestoken in een schoonmaker ipv nw kaartjes... en waarom liggen die kaartjes dan niet onder de glasplaten? Afijn t beloofd weinig goeds. Ik zit met mn neus naar de open keuken, waar het akelig stil is, 1 mannetje in de keuken, geen draaiend spit en ook geen overheerlijke shoarma geuren... het is duidelijk dat de geuren die we buiten roken niet hier vandaan kwamen.....mijn hele lijf gilt: rénnen!!
We bestellen beiden een broodje shoarma... geen toeters en bellen, ik eet niet veel en wil hier ook zo weinig mogelijk geld achterlaten.
De tafel wordt 'gedekt', 1 fles knoflooksaus & 1 fles zure hete saus, heet wastie wel maar mij onduidelijk of die zo zuur hoorde te zijn of dat ie gewoon zuur was... en beiden worden voorzien van 1 dun mini servetje, zo één dat als je je neus erin snuit..t papiertje spoorloos verdwijnt.
Even later, sjef in keuken heeft niet bewogen, nog steeds geen geurend vlees maar wel een ping! ik zie dat vlees vanuit een pan zo op de bordjes word geschoven. Onze bordjes bezorgd met 1 wit klef pitabroodje, 1 tomaatje, stukjes vlees en 1 vork door een naar zweetgeurend wandelend stuk vlees genaamd Sjef...
De stukkies vlees schuiven zo lekker makkelijk het broodje in met een vork... *zucht*
Ik ben er al zo klaar mee! Dus doen we niet moeilijk ik prop met mn handen dat vlees en stukkies tomaat int broodje, knijp nog eens lekker in die 2 flessen saus en god zegen de greep. Het was zeg maar niet helemáál waar we ons op verheugd hadden... ik heb mn broodje op en ben er wel klaar mee. Terwijl Alice nog zit te eten begint bij mij het vertering- en verwerkingsproces al... dak ff wat misselijk begin te worden... dn eerste boer vind zijn weg al naar buiten... Anni gaat *burp* ff afrekenen zegt Anni *burp*
Alice pakt haar pasje, ik betaal...*burp*
Oké. Anni loopt naar de counter rekent af bij de geitenbreiert*burp*. Ik voel wederom een boer opborrelen... al boerend het durrup verlaten. We hebben afgesproken om hier nooit meer over te beginnen want we zouden alsnog spontaan over ons nek gaan.
En Alice mag nooit meer koken *burp*