Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn kast



Een jaar of 17 terug was ik bij een vriendin die een enorme tierelantijnenkast had staan...geweldig vond ik um!
Zó'n pontificaal, pompeus, donker houten ding.
Dus ik riep: áls je um ooit weg doet....
En zoals dat gaat bij Anni..wat in dr kop zit, zit niet in dr kont.
In de loop der jaren regelmatig het internet nagepluist... het ding is terug te vinden onder Kolommenkast, Rankenkast, Kussenkast....in allerlei uitvoeringen, gepimpte kasten in alle kleuren van de regenboog en uiteraard op Antiek- en veilingsites voor gruwelijke bedragen.
Doen we niet, nope. T mot wel leuk blijven.
Max 300-500 ...zou ik een waaibomenhouten kassie bij Ikea halen van dezelfde afmetingen ben ik ook dik 400 kwijt. Dus vind ík dát een redelijke prijs.
Ist vorige week zondag bijna bedtijd, ik sluit mijn gebruikelijke programma's af en denk 'nog ff op Marktplaats'...
Jóh hé hieperdepiep hoera!
Daar staat er 1... er is een maand terug 200 op geboden. Maar hij staat er nog op Anni...mot je misschien ook bieden... pft spannend nog nooit gedaan, eng enzo...pft maar azzie nix doet... dan mot je ook niet op Marktplaats kijken, trut.
Och crisis... kan ik nog een excuus vinden wat ik aan mezelf kan verkopen om het niet te doen... ehm.. nope, je mot naar Oss, das te doen... je mot alleen een bussie huren... en ff aan Sjonnie vragen oftie mee wil... 
Ach dom wijf, zeik niet hoppa! Om ff voor 10 knalt Anni 250 erop... nog geen kwartier later...300 en hij is voor U... hmmm je hebt A gezegd, ga je nou nog langer wachten op jouw kast voor die 50 euro?....trek die pot bestemd voor een nieuwe koelkast open, op hoop van zegen dat die het nog ff blijft doen, en zeg: deal!
DEAL! Ow fúck...ik heb t gedaan! Én nou?! Och dom wijf doe je weer goed zo voor het slapen gaan, nu doe je weer geen oog dicht omdat hersencelletje gaat stuiteren. Ohhmmm, kutjekutkut.
Uiteindelijk donder ik dus toch in slaap maar natuurlijk weer om 2.20 wakker, stuiterstuiter. Ga maar ff op zoek naar een autoverhuurbedrijf om te zien wat dat geintje gaat kosten... ohja slim plan en kan ik Sjonnie al appen? Néé het is 3 uur 's nachts.. ohja. niet doen. 
Om 6.32 hou ik t niet meer en knal er toch een appie eruit.
Sjonnie! Anni kassie gekocht, jij mee, zaterdag 10.30 bussie halen, is dat goei?

Gister wast zover, jullie snappen, hele week onrustige nachten wederom want als dé kast komt, mot die andere uit mekaar en waar laat ik die dan en wanneer dan, stel je haalt um uit mekaar Anni en die man zegt af....zit je weer met de ellende, zal niet de eerste keer zijn dat iemand afzegt en jij met de ellende zit! En och al die teringzooi die er dan uitkomt, drukte, chaos *zucht*
Vrijdagmiddag haalt Anni toch die ouwe kast uit mekaar, 4 vleugelmoertjes en klaar en 's avonds nog ff Sjonnie ge-appt: 'doen we morgenochtend nog even bakkie voor we wegrijden?' & 'app je ff als je wakker bent morgenochtend want ik weet je bent nogal van de verslaperige' want Sjonnie net zo'n warhoofd als Anni dus ff herinnering gestuurd zodat dit mokkel wat rustiger word.
Zaterdagochtend half 4 en Anni staat naast dr nest...tijd zát...survivalpakket maken voor onderweg, zakkie broodjes voor Sjonnie en zakkie voor Anni, drinken mee we zijn tenslotte zeker 2x een heel uur onderweg.
Douchie pakken, ouwe meuk an want Buddy, de Mechelse Herder van Sjonnie gaat ook mee, kind verhaart nogal.
Terwijl Sjonnie plekkie zoekt voor auto stap ik t verhuurbedrijf binnen en zeg:
ik heb een auto gereserveerd waarop 1 van de 2 heren zegt: jóh! 
Oké we benne van de leutige, altijd handig als deze stresskip binnenstapt...
Blaberdeblaberdebla...dan stuur ik nu even de bevestiging naar Uw emailadres dan moet U dat ff ondertekenen... en hier de pinautomaat voor Uw creditcard voor de borg.
Tilt! Flatline & plug uit...Paniek!
Eehm ken je dat niet ff printen? Anni heb geen internet als ze t pand verlaat en géén idee hoe ik mijn handtekening daaro mot zetten en die pincode die t apparaat vraagt mot ik ook ff opzoeken... écht dan probeer ik mezelf tot rust te krijgen en verrtel de heren nog: hé! van nature hoogblond.
Ik kan natuurlijk niet zeggen: NAH want dan krijg ik die bus nooit meer mee! Gelukkig snap het mannetje aan de balie het en leidt mij door het hele proces heen...en sluit nog af met: wilt U misschien nog even naar het toilet voor U instapt?
Nou nee dank U ik ben al sinds een tijdje zindelijk
Nou ja zou toch kunnen 'Mijn moeder moet dan ook altijd nog...'
Ow....het is zo confronterend, in mijn hoofd ben ik nog steeds 33...de buitenkant gilt blijkbaar wat anders.
Ik rij de straat uit, Sjonnie staat om de hoek (wist niet of de hond mee mocht) en neemt het stuur over en ik zit samen met Buddy ernaast, kind helemaal van slag, hij mag voorin 1 groot hijgfestijn, poten mét nagels dringen mijn benen binnen, strak gespannen aan alle kanten. Een dik uur later keert de rust weer als we arriveren.
Kast word gedemonteerd en met 4 lopen we de onderdelen naar de bus, Sjonnie kunstenaar in het inladen maakt het karwei af, we krijgen nog dekbedden (huis most leeg) mee om de boel te beschermen, Buddy nog een plas en weer terug naar huis.
We proppen weer wat brood naar binnen en ik zeg tegen Sjonnie, is maar goed dat wij niet langer dan een uurtje samen in de auto hoeven te zitten want we zouden de hele weg blijven vreten...
Thuis alles uitgeladen, kast in mekaar gezet, auto haarloos gemaakt, Sjonnie bussie trug gebracht, Anni keukentje an kant gemaakt, loempia int oventje en op de ping! van t oventje komt Sjonnie weer binnenwandelen. Timing timing timing!
Dan zeg ik wel heel kort door de bocht 'kast in mekaar gezet' en in principe ist heel simpel, 4 bouten en t ding zit in mekaar ...maar 2 bouten benne spoorloos en t ding is méga en topzwaar *zucht*
Gelukkig ist een degelijke kast en geen Ikea kast dus als na enorme spierkracht boven t hoofd van deze 2 opdondertjes de bovenkant erop is geschoven staat t ding heul stevig.

En dan ist zondagochtend 4.38 en gaan Anni dr luiken open, half verdwaasd maar met een ratelende hersencel kruipt dit wijffie uit bed.... Anni vandaag 85+ want gister natuurlijk veul meer spieren gebruikt dan de gebruikelijke nodig om te typen, boodschappen doen, koken en wandelen. Dé Tándjes!
Nog steeds ant ratelen Anni? Maar kast is er toch? Wát dan?
Nou...1 ontmantelde kast in delen op de grond, inhoud van 1 ontmantelde kast óók op de grond, tafel en overal waar een plekkie is...
Het is mijn voorraadkast die vervangen wordt en U weet: Anni is van het hamsteren!!
Én de allerbelangrijkste ratel... die kast staat tegen de verkeerde muur... nou had Sjonnie al aangeboden om dat gister nog 'ff' te doen of anders vandaag nog 'ff'  terug te komen maar dat was mij toen iets te veel van het goede, ik mot stilte, rust en chill.
Het was gister half 7 toen we klaar waren. Dus lief aangeboden maar dat gaan we niet doen, alles stukkie bij beetje, al staat het nog 6 weken, die kast is er en nu heb ik rust nodig want wederom een idioot drukke week voor de boeg zei ik gister.
Maar ja nu is het vandaag en das niet gister en vandaag zegt hersencel: nú!
Kijk die pestzooi dan!
Ja maar... rust...néé! kijk nou! dat moet nu want eerder kom ik niet tot rust hoor, dan blijf ik lekker rondstuiteren in dat pannetje van je.
Oké dan ...dan maak ik tenminste een beginnetje, t hoeft niet allemaal in 1 keer...tóch? JÁWÉL blijkt 2 uur later...
Andere kast leeg getrokken want vol istie niet te verschuiven. Das ook een keukenkast... vol met potjes, glazen, ovenschalen, keukenapparatuur etc. Hele huiskamer op zijn kop.
Há! Do Not Fuck with Anni!
Hele gewicht tegen de kasten en reken maar dat ze opzij gaan! 
Slim Anni, slim! Nót! Maar ja keuzes hé?!
Ratelende kop, slapeloze nachten?
Huis an kant en alles kunnen terugvinden of voorlopig leven in een chaos en alles kwijt zijn....keuzes...vér over mijn grens heen, hele lijf in mekaar, overal spierpijn, koortswangen en de komende periode zal ook niet fijn worden maar die hersencel houdt voorlopig ff zijn kop.
Anni is een gelukkig mens, Anni heeft eindelijk haar kast, die kan van de bucketlist af. 








Reacties

Populaire posts van deze blog

I'm loving Angels instead...

Wat is slapen toch iets moois...  úrenlang niets. De wereld draait door als je in je nest legt te meuren. Geen gedachten. Geen ellende. Geen geouwehoer ....úren van gezegende onwetendheid. Je kruipt er gebroken in en komt er ALS herboren uit... Zo zou t motten zijn toch? Nou nix van dat Alles, vannacht ff niet. Na 2 hele uren tuk gaan bij Anni dr luiken weer open...gedachten spoken door mn kop, geen houwen an dus verhuis ik van mn bed naar mn bankie. Tís vandaag een kutdag ent gaat ook niet meer goedkomen vandaag. Gister kwam t bericht dat Sebas vrijdag gaat slapen... Het is inmiddels 36 minuten vrijdag...t kaarsje voor Sebas brandt. Het was al bekend dat Sebas ermee gaat stoppen. Velen wisten het, Anni wist t... Alice wist t ook...écht waar... we hebben het erover gehad, benne bij Sebas geweest, goed, prima, logisch we snappen het ALS leven lijden wordt ist tijd om te stoppen. Jep! Dóen! alst kan tóch?!  Droogkloterig gelul, tot je via de app wanneer hoort: "vrijdag"... ...

Ik wil ff tegen je lullen...

  Mijn pa, mijn held, mijn timmerman, mijn schilder, mijn tuinman, mijn alleskunner, mijn voorbeeld, mijn bandenplakker, mijn chauffeur, mijn automonteur, mijn Olympiër, mijn steun en toeverlaat, mijn allessie, vandaag is het een half jaar terug dat je moest lossen. Ik wil ff tegen je lullen. Rod Stewart staat op, ik haal kracht uit het nummer...'Have I told you lately that I love you' Barbara Streisand zet ik niet meer op dan word ik verdrietig 'Papa' én dat moeten we niet willen, toch? Janken? Ik? Nee natuurlijk niet, ja 3 tranen en dan ist weer over...je kent mij toch? Géén idee waar die snotters zitten. Komt wel een keer. Moeders en ik hebben je beloofd om goed voor mekaar te zorgen en dat doen we ook, we hobbelen door. We hebben je teruggebracht naar Noord Holland niet omdat we van je af wilden maar omdat we dachten dat het fijn was om in gezelschap te zijn van jeugdkameraden. Kopje van Bloemendaal kwam vaak in je verhalen voor... dus daar hebben we je achtergelate...