Nou Anni zit met dr reet opt eiland hoor!
Manmánmán wat een drama ist toch iedere keer om daar te komen.
Die hersencel stuitert de afgelopen weken nonstop. Wát ga ik maken, waar mot ik wat en wanneer en stel dát.... máárrrr in het geval dat.... dan zou ik eventueel dit áls....ja en míts... *zucht*
Hé doet normaal jóh! Stuiterbal, neurootje, je mot 3 prakkies koken PUNT.
Ja maar...en hoe doe ik dan??? En je zou denken : doet ut dan níet! maar ja... eigenwijs hé?!
Ik zal toch die verdomde neuroot in mn kop niet laten winnen? Ergens zit toch nog wel die coole chick?
Afijn... Anni weet psies wanneer ze mot gaan bootje varen, hoelaat ze er dan vantevoren mot zijn, rekening houdend files, asfalteringen en beren op de weg tijdens de 3 uur durende rit...wanneer ze dan wakker moet worden, hoe lang het duurt voor totootje is ingeladen ratelratelratel...
Dan mot er in de planning rekening worden gehouden met hare klauwtjes, bij te veel, te intensief knip, snij, strooi & roerwerk op plankies en pannetjes willen die vingers nog wel eens verkrampen en dan wordt zo'n onschuldig werkje als een prakkie koken inene een job met gevarentoeslag. Het is niet de eerste keer dat t keukentje in een bloedbad veranderd...mede dankzij de bloedverdunnerts en messen.
Dusssssssss afgelopen week voor mn krent opt Amelandse bankie neerzeeg...
was de planning:
*maandag niets
*dinsdag boodschapjes met moeders en mn wekelijkse prakkie kooksessie en wachten op de apotheek met pillen voor komende week
*woensdag... kappertje, nog wat boodschapjes Aldi & toko en om 1600 naar Alice om samen prakkie te eten, alleen is maar alleen dus 1x per week samen eten is geen overbodige luxe
*donderdag & vrijdag...absolute rust, niets, nada noppes, slaap al sinds halverwege juli bar slecht dus noodzakelijk om heul ff voor vertrek de kans op wegtrekkertjes te vergroten
*zaterdag snij- en schilwerk ter voorbereiding op de roti
* zondag...zondag voor 20 man roti maken, komt tussen 8-14 de Sjumboo, om 1300 komp Sjonnie en om 1500 Verstappen, Norris & consorten dus dan mot ik klaar zijn.
Das dan de platte planning...vrij rustig met alleen di, wo, za en zo wat... pft zouwie denken.... dan vergeet ik ff voor t gemak dat t huishouden doorgaat dat t Gibbsje ook nog gewoon naar buiten moet, er nog een ding gestreken moet worden, het bed gewoon verschoond, wassies gedraaid en vaatwassertjes in- en uitgeruimd motten worre... das voor een normaal mens gewoon maar voor deze halfvolle Duracell een tsunami aan ellendige shitdingen... met een ratelkop tot gevolg.
Dan word ik zondag om 5 wakker, staan om 5 over 5 de arepuls op, de eieren liggen te rammelen in int pannetje en dan moet er een load kool & kouseband voor 20 man gegaard worden. Dat doek pas later want denk nie dat de buren de roti lucht prettig vinden om mee wakker te worden.
Ik heb een mini keukentje en pannetjes voor een gezin van 4 op 3 grote soeppannen na
dus in delen koken/garen/bakken/pruttelen & sudderen...deel klaar...hop in vershouddoos, volgende lading in de pan.... U snapt: ladingen met afwas!
Al met al is het na úren goed gekomen, kan ik met een gerust hart mijn keukentje schoon achterlaten, staan er bakken dampend voer verspreid in de keuken met de ventilator erop gericht om zo snel mogelijk te koelen... het is rond de klok van 1, Sjonnie heeft al geappt dat ie wat later is en de Sjumboo appt dat ie ook wat later is...rond de klok van 2. Anni ken nog ff t Gibbsje een plas-poepopdracht geven en nog heul ff ooohmmmm.
Sjonnie stapt om ff voor 2 binnen en om ff over 2 staat meneer Sjumboo met 3 kratten en een tassie voor mn deurtje... Sjonnie bak leut in zn handjes gedouwd en de koelkast gevuld met koud spul.
Had ik al verteld dat ik mn vriezert heb leeggetrokken en woensdag bij moeders deels heb gedumpt? Die rotiplaten & Kousenband bij de Toko vandaan motten natuurlijk ook een ligplek hebben...
...en dan aanschouw ik al die boodschappen in mn huisje en dan slaat de paniek toe...'hoe krijg ik dat morgenochtend in hemelsnaam allemaal int otootje?'
Sjonnie, is mijn maatje, en kent mij redelijk goed, mede doordat hij ook een herseninfarct heeft gehad, vele malen erger dan ik maar hij weet hoe Anni dr koppie werkt en zegt: doe ik zo wel ff...
Pffffffffffffffffffft.
Na de F1 staan we bij mijn Micraatje, hij bekijkt de situatie, dubt wat en 10 minuten later ist otootje gevuld met houdbaar spul, is mijn vloertje weer leeg en die steen op mijn maag weg...chéck!
Sjonnie laadt mijn Gibbsje in zijn auto en verdwijnt ook aan de horizon.
Wekkertje kan een uurtje later dan 4.... toch?
Hmmm misschien mot ik um toch maar op 4 laten staan...
Anni zelf heeft wat opstartproblemen, heb toch wel een uurtje of 2 nodig om de deur uit te komen. Onzekere factor zijn sinds jaar en dag de darmpjes en het bijbehorende dumpgebeuren. Anni mot opletten wat ze eet en voor vertrek op de pot hebben gezeten, want onderweg zou t zomaar eens te laat kunnen zijn. Als Anni mot, mot ze nú en niet over 2 minuten. Die kankervernietigende behandelingen geven (naast de vermoeidheid) wat bijwerkingen maar als dit het enige is zal t me aan mn reet roesten.
Dus 4 uur t wekkertje en Anni wordt om 3.32 wakkert *zucht*
Lekker veel tijd voor alles want vertrek hier 6.25, 6.30 bij Alice.
'Alles': toilet, douchen, plee, aankleden, poepdoos, laptoppen/ontbijt, kleinste kamertje, koffer pakken...Oh mijn göt! blouse nog strijken, schijthuis, koud spul inladen en nog 1x 'naar kantoor'...... om 6.30 rij ik bij Alice voor die op de gemakkie voor de ingang van de flat staat te hoelahoepen... #Anniplugtuit#
Er past meer in zo'n Micra dan je denkt en dan is er al 1 koffer & 1 tas verdwenen...
Reacties
Een reactie posten