Gutsamme...eindelijk is het dan 7 juni... eindelijk klaar met het stuitergezeik in mijn kop...
Weken terug al mijn toilettas klaargezet.
Alle onzekerheden mbt de laatste week voor vertrek weggewerkt... wat is dat dan?
Nou zorgen dat je in de laatste week niet nog ff een boodschap moet doen.
Alles moet 1 week van tevoren klaar zijn zodat ik de laatste week rust in mijn kop heb en uitgerust en chill op vakantie kan. (voor zover mogelijk met mijn flipperkasthoofd)
Plannen plannen en nog eens plannen is pure noodzaak voor mijn kop omdat ik anders compleet in de war raak en uiteindelijk jankend ten aarde stort... en Anni doet niet aan janken dus dat moet te allen tijde worden voorkomen.
En dus dacht Anni alles onder controle te hebben maar ja het leven gaat door... dwars door de planning heen.
Nog ff wat kleine regeldingetjes, met grote gevolgen voor het hoofd, tussendoor én het lijf wat al in de waakmodus ging... zo'n dag of 8 voor vertrek dacht het: azzie nou ff alvast iedere nacht zo rond 3 of 4 wakker word...dan verslaap je je op vrijdag niet... dan ben je al aan die tijden gewend.
Hoogtepunt was op donderdagnacht...2 uur mn nest uit want eenmaal wakker gaat die kop de meest onzinnige dingen ratelen en dan zit er maar 1 ding op...nést uit! Dus dan zit je om 2 uur zoveel op de bank en het enige wat je die dag dan mot is t Gibbsje om 1600 afleveren...tijd zát dus om jezelf nog gekker te maken.
Heb ik dit heb ik dat, als ik nou of zal ik niet, ja maar...koffer uiteindelijk dichtgegooid... Anni klaar ermee nou! ...je hebt de reispapieren, je portemonnee en je foon en verder is nix belangrijk.
Oké Anni, je hebt gelijk ..maar ehm...
Néé ANNI! Bek dicht! Zitten JE BENT KLAAR!
Oh... oké Anni.
En zo geschiedde dat ik mijn mannetje om 1600 afleverde bij mijn maatje, nog ff een kletspraatje en om 19.45 lag dit wijffie in haar nest...voorbereid op een rusteloze nacht...
Maar tot mijn grote verbazing bleven mijn ogen dicht en hoofd rustig tót 3 uur! Wát een verwennerij!
Alice, door kanker blind en vorig jaar een herseninfarct rijker is volop in training geweest om die barre tocht naar Spanje achterop de tandem bij Miel te maken. Miel, oprichter en directeur van Topsport for Life is naast zijn werk voor de Stichting óók nog donateurs aan het werven én in training geweest. Oók Anni heb t hier flink voor dr kiezen gekregen hoor, dat gedoe vanaf september vorig jaar ter voorbereiding op "Tour de Topsport/Tandem for Life Eindhoven-Gandia" ... Anni vanaf de zijlijn dan hé?! Miel & Alice zijn de échte helden en dan is er nog een klein maar onmisbaar cluppie wat hun heeft ondersteund en gaat ondersteunen. Jullie weten: Anni is specialist Bankhangen, zwaait met vlaggetjes, zorgt voor voer en vervoer zolang het maar niet te veel energie kost want die batterij van Anni laadt niet verder meer op dan 40%. Anni 'doet t' nog steeds na 3x kanker, chemo, radiotherapie en een herseninfarct maar veel fitter wordt ze er niet van zeg maar. Van buit...
Reacties
Een reactie posten