Eksterssss

Kheb voor 'de zomer' (welke zomer???)
Oké voordat de zon een hele week ging schijnen heb ik een aantal weken zo'n doorzichtig voederhuisje aan mn raam geplakt gehad....érg leuk én een tyfusherrie door het gerammel wanneer er een vogel op landt....want t benne natuurlijk niet die vinkachtigen die landen..nópe eksters en kouwtjes...nix geen zweefvliegtuigje dat geruisloos landt maar een heuse Antonov... boem, rammelrammel, tiktikpokpok, boem..
De eksters hebben de tuin overgenomen sinds Ozzy hemelen is....eigenlijk daarvoor al want op één van mijn laatste foto's dat Ozzy nog gezond was zit hij weggedoken onder een varen belaagd door wat scheldende eksters. 
Het zwembadje van Gibbs is óók een water/douchebak voor oa de vogels bij warm weer. Ik nodig de hele beestenbende zelf uit...de nestelende duiven zijn verjaagd door de eksters. Herriemakers benne t. Als buurkat 'Poes' de tuin in komt voor wat lekkers dan gaat het luchtalarm af... kwetterkwetterkwetter... 

Gister zit ik rustig op mn bankie en t alarm gaat af! Bang dat Poes één van die herriemakers te pakken heeft (normaliter negeert hij ze maar aan alles komt een eind óók aan geduld van Poes) loop ik naar buiten: géén Poes maar wel vreselijke paniek bij 2 eksters...een gehip door de coniferen en maar kwetteren... ik duik in de bodembedekkende hedera op zoek naar eventueel Poes met vogel...niets, wel hoor ik een soort schor gekrijs... dus er moet een mini Ekstertje ergens op de grond zitten...óf in mijn mini vijvertje liggen... vijvertje is overgroeid door de hedera, ik druk de hedera uit t water op zoek naar Ekstertje..niets! Sta je dan met je reet omhoog in de tuin, de hedera in de war te gooien ondertussen het risico lopend dat zo'n ekster op je kont of kop landt... ik besluit weer naar binnen te gaan in de hoop dat het probleem zich vanzelf oplost als ik uit de tuin verdwijn... maar geen rust in kont en nog steeds gekwetter, weer naar buiten...géén schor gekrijs meer...wel gekwetter maar ook dat wordt minder...en uiteindelijk houdt het op... 
Ik weet de uitkomst niet, ik vermoed het slechtste maar hoop het beste.
Ik ben allang blij dat ik niets gevonden heb want dan zit ík met het probleem en daar weet ik me dan ff geen raad mee. De laatste keer dat ik een ekster redde (zie Blog Het krijsende Vest) zei de vogelopvang: zet maar weer buiten, de ouders vonden het tijd en hebben het uit het nest gegooid, komt wel goed.
Dan breekt mijn hart want er lopen hier genoeg katten rond die daar dankbaar gebruik van maken... en ik weet; het is de natuur...maar ik wil t niet zien of weten.