Túúrlijk!
Pft! Hmpf!
Nou nachie van nix achter de rug...
Gister wast ff over half elf dat we aftaaiden, beiden gesloopt na de verplaatsing.
En dan worden we, niet wetend van mekaar, beiden rond 00.30 wakker... das geen tijd dus hóp nog een keer omgedraaid...luiken dicht en knorren ..nou nix hoor wel wat wegdoezelmomentjes maar een mooie tuk zoals we voor ogen hadden ligt er niet in.
Dussssss... hoort ik dat vrouwtje int andere kamertje een oversteek maakt naar de plee... en dan mot ík natuurlijk ook..zou t al zover zijn dat het een redelijk tijdstip is om op te staan??? Ik kijk op mn foon, waar ik gister een 2e tijdzone op heb ingesteld en zie 2 tijden staan... maar ist nou half 4 of ist half 5? *zucht* nou Anni is dr klaar mee! Nest uit! Hóp! Koffie, crackert met emmentaler, laptoppie en onder het licht van de lantaarnpaal opt balkonnetje dan maar wachten op het zonnetje dat op gaat komen... Voor ik mn laptop heb opgestart, vóór mn cracker op is gaan de balkondeuren van die andere open "pff môgge" 'Môgge!" Mompelmompel ze verdwijnt weer en t meissie komp trug met een glaasje cola want van koffie wordt ze zo wakker... er volgt een klaagzang tussen ons over de bovenburen, moe, vroeg, zucht enzo... inmiddels ben ik er achter dat het 5 uur is, het zonnetje om 6.07 opkomt en ik wil die zonsopgang zien.... dus ik duik de douche in en terwijl ik aanstalten maak om t pand te verlaten schuift t meissie nog ff trug t nest in om nog wat bie te trekk'n.
Dat opzien komen van t zonnetje wilde ik 2 jaar trug al maar is er niet van gekomen...had inmiddels al een vraag gedumpt bij de FB-Rethymnon club 'waar kan ik de opkomst t mooist zien en is er een bakkerij in de buurt rond dat onchristelijke tijdstip open' ...daar krijg je dus 3 duimpies op maar blijkbaar geen hond die dat weet... dus moet ik het zelf gaan ontdekken.
Planning: links af richting oude centrum en dan bij de oude haven wil ik de pier op en dan bij de vuurtoren de son op sien kommen...
Dus daar gaat Anni dan... toch wel beetje eng in dn up, geen hond op straat... af en toe een scootert, als rechtgeaarde rotterdamse tassie flink in knuistje geklemd, klaar om er één een mep te verkopen. Maar ja dan slaat de twijfel toe hé?! Ja hé en t is wat t is hoor...maar ik hecht toch wel heel veel waarde aan een pleetje in de buurt, zéker smorreges want als Anni mot, dan mot ze en dan niet over een kwartier maar nú... en die vuurtoren is best een aardig stukkie stiefelen langs al die verstilde resto's.
Hmmm... oké change of plan.... rondje om t huis...verken de omgeving die boulevard ken je nou wel... vuurtoren komt dan wel na een dumping... loopt ook een stuk lichter.
Dus na 100 meter of zo naar links, straatje in, flauw heuveltje op richting de straat parallelliggend (is dat een woord?) aan de boulevard....nadat ik gister de Ikeaboodschappentas de 439 trapjes had opgelopen naar ons appartementje op de 1e verdieping... jaja trappie óp, trappie af en weer trappie op... werd ik mij bewust dat óók ik bilspieren heb... nou daar werd ik net weer even fijntjes aan herinnerd... Maar niet zeiken, das een mooie bijkomstigheid wanneer je toch op zoek bent naar een bakkerij wachtend op de zon. Het straatje eindigt in een rotonde, rechts af is onbekend gebied zonder wc's, links af weet ik waar dat ding is.... maar mijn oog spot een helverlicht pand met letters waarvan ik geen flauw idee heb wat er staat maar ik herken het van mijn speurtocht op Tripadvisor....een bakkerij! Halleluja! Stukken dichterbij dan ik op Google Maps dacht te zien... ik nader de bakkerij... zou? écht?...het lijkt wel... ohhh OPEN!!! JIPPIEJAJEEEEEJIPPIEJAJOHO!! KALIMERA!! Voor alle zekerheid vraag ik nog 'Are You open'?? Bij mezelf denkend 'als dat meisje dezelfde hersenpan heeft als ik denkt ze nu: Já kút, die schuifdeuren van 3 breed staan toch open!'
Ik waan me weer in droomland, al kwijlend zeg ik 'give me some time...'
de meest geweldige gebakjes, chocola, baklava en andere bladerdeegfeestje gillen allemaal 'Kalimera!' tegen mij.
Met 2 éénhappertjes, 1 onbekend ding wat ik herken van een Tripadvisor foto én mijn Spanakopita en 4 euro 50 armer verlaat ik huppelend de bakkerij... 'See you tomorrow!'
Anni neemt nog een doodlopend steegje voor de extra bilspieren, foutje bedankt, en daalt weer af door het steegje langs ons appartementje richting boulevard... alwaar de lucht langzaam geeloranjerood kleurt...
Hé en ik maar denken dat dat ding achter ons over de berg opkwam... nope U kijkt op de boulevard naar rechts en hij komt op en U kijkt wat uurtjes later links van de boulevard en hij gaat weer onder. Subliem!
Dus Anni installeert zich op t boulevardmuurtje met haar bakkie leut, spanakopitaatje en fototoestel.....*zucht* Hoe gelukkig kan een mens zijn?
Starend naar een opkomend zonnetje komen ook de eerste randdebielen voorbij... strakstrak in hun trainingspakpak wánt er moet vooral heel actief nog een lekker rondje worden gelopen in willekeurige tempo's en willekeurige rare loopjes.... om te voorkomen dat ik word opgepakt wegens onbedaarlijke lachbuien bedenk ik mij dat die strandbedjes aan het water natuurlijk ook fijn zijn... De op de boulevard reeds gemaakte foto's worden aangevuld tot 67 foto's ofzo, filmpje erbij.... inmiddels is het mannetje wat de ligbedden in positie brengt gearriveerd en ik besluit terug te gaan om eens al die mooie foto's in alle rust te gaan bekijken.
Bij terugkomst blijkt t meissie nog in diepe rust.... ik pak mn laptoppie, mn cameraatje mn geheugenkaartje en..... ehm...blijkt mijn nieuwe laptop geen geheugenkaartingangding te hebben... óch die had ik ff niet meegenomen in mijn voorafplanning...wél dat ik na 2 jaar mn camera moest opladen maar hier had ik niet op gerekend.... afijn dan het snoertje tussen camera en laptop verbinden en zo de foto's overzetten...
Hmmm... blijkt t snoertje toch niet geheel en al ongeschonden de afgelopen 10 jaar ofzo te hebben overleefd dusssss gaat Anni zo ff op zoek naar een nieuw snoertje voor t cameraatje... wat zeg ik dat rustig hé?! Maar ondertussen heb ik alweer zitten vloeken natuurlijk...wel zachtjes want t meissie slaapt nog....
Dit wijffie gaat zich wederom omkleden, de zon brand inmiddels al in mn nek, t word weer over de 32 ° dus nú is het tijd om klaar te staan om de snoertjeswinkel te bestormen... waar die ook mag zijn...
Buurman hiernaast weet te vertellen dat in dezelfde straat van de bakker ook een Expert zit...hé! Sloffen an en weg voor die hitte ondraaglijk wordt... Expert gevonden: snoertje laten zien, graai, hiero, dank, 8 euro, bye! én dóóóóóórrrrrrrrrrr in slow motion door de airco super... 4 liter water, 1 liter melk, 1,5 lt cola 2 blikkies gecondenseerde melk en 2 pleerollen...dom wijf...veel te zwaar natuurlijk maar hebbenhebbenhebben dus mot je niet zeiken. Hierna volgt een periode van dutjes, wegtrekkers, slaapsessies afwisselend door Anni en die andere tot een uurtje of 2 's middags waarna Anni het niet meer houdt en naar de Chicken Bits wil...t andere meissie verlangt naar de pasta...huisflubber uit uitflubber an, terrein af 2 meter naar links en zít! Anni verteld obermannetje: chickenbits with lemon no salat no potato just chicken and lemon oh and Pomgranate Granita...
T andere meissie roept BLT and Strawberry Granita...
WTF? What happend to the Pasta?
Antwoord: doen we vanavond...
óh! oké!
T mannetje brengt de 2 Granita's allebei rozerood... en hij weet niet meer welke wat is en voor wie... na een keursessie waren we eruit...en soort van maar achteraf denk ik toch.... in mijn Pomgranate horen geen pitjes in Strawberries wel...afijn straks in de herkansing.
Bij thuiskomst zit er een sprinkhaan op t balkon....of ík die ff wil verwijderen... ja maar eerst ff lossen 'let it go, let it goooo'... ondertussen denk ik 'sprinkhaan pft!' maar dit wijffie zet alles buiten (behalve muggen, kakkerlakken) en die andere springt erbovenop: dóód! en om mij rustig te houden wacht t meissie geduldig tot ik t sprinkhaantje ga verwijderen.... de téring! Hé das geen groen humpie zoals we die in Nederland kennen hoor! Dit was een formaatje salamander! Glas gepakt overheen gezet, piertje eronder, ding springt op stoot zn kop tegen het glas natuurlijk en vervolgens trek ik t piertje onder zn kont vandaan.... pók! nou azzie um hoort vallen dan weet je wel dat ie flink an de maat was...
Ik zit nu languit op bed mijn verhaaltje te schrijven, ga zo nog ff F1 geneuzel kijken, heb een vlinder gespot in mijn kamer die moet ook nog even naar buiten want hier valt niks te halen.... en dat andere wijffie? Nou die legt weer horizontaal met gesloten ogen...
Alice, door kanker blind en vorig jaar een herseninfarct rijker is volop in training geweest om die barre tocht naar Spanje achterop de tandem bij Miel te maken. Miel, oprichter en directeur van Topsport for Life is naast zijn werk voor de Stichting óók nog donateurs aan het werven én in training geweest. Oók Anni heb t hier flink voor dr kiezen gekregen hoor, dat gedoe vanaf september vorig jaar ter voorbereiding op "Tour de Topsport/Tandem for Life Eindhoven-Gandia" ... Anni vanaf de zijlijn dan hé?! Miel & Alice zijn de échte helden en dan is er nog een klein maar onmisbaar cluppie wat hun heeft ondersteund en gaat ondersteunen. Jullie weten: Anni is specialist Bankhangen, zwaait met vlaggetjes, zorgt voor voer en vervoer zolang het maar niet te veel energie kost want die batterij van Anni laadt niet verder meer op dan 40%. Anni 'doet t' nog steeds na 3x kanker, chemo, radiotherapie en een herseninfarct maar veel fitter wordt ze er niet van zeg maar. Van buit...
Reacties
Een reactie posten