Gibbs 'Samen'

Mannetje Gibbs is 13, beetje dovig al dan niet Oost Indisch, mist al 1 oog en de 2e doet t ook al niet best meer. Ik vermoed dat hij nog schaduwen oid ziet.
Toen de eerste oogklachten begonnen ben ik al gestart met hem 'trainen' méér zijn neus te gebruiken...en met 'snoepjes' werkt dat geweldig. Ik strooi snoepjes door het huis en hij snuffelt ze bij mekaar...
Buiten neem ik ruimschoots de tijd voor het snuffelen aan de P-geuren (plant, paal, pis- en poep) zodat hij weet waar hij is.
Als het riempje op t pad af gaat, krijgt hij zijn huppeltje terug en komt nét ff iets verder met het snuffelen. Ik wil hem zo lang mogelijk zijn zelfstandigheid laten behouden, goed voor het zelfvertrouwen denk ik dan. Tenzij hij in de buurt komt van het smerige stinkslootje, dan mot ik ff ingrijpen en meestal is een 'néé!' voldoende.
Op de plint in de hal ligt een lamp met bewegingssensor.
Tegen het bed staat een wit hondentrappetje wat doorloopt in een wit plakaandegrond-lopertje wat stopt bij zijn waterbak, ook deze route is met bewegingssensor. Anni's slaapkamer is namelijk héél donker dus lampie & wit mot enigszins helpen de weg te vinden.
Érg fijn voor de nachtrust van Anni want voorheen werd ik wakker van gesnuif, gezucht, gekreun of in het ergste geval een doordringende 'wáf!' wat aangaf: licht an, ik mot van t bed, slobberen. Ik  ben zo trug en azzie mij weer opt bed heb gezet mag het licht weer uit en verder slapen.
Voor de banken staan poefs zodat het op- en af de bank gaan wat soepeler gaat.
En tegenwoordig doen wij alles 'samen'. Als er iets is waar hij moeite mee heeft dan zeg ik 'samen'...en dan help ik hem. Ik ken zijn manier van blaffen, de frustie-blafjes, de 'hélp!-blafjes en de WTF-blaf...dan roep ik 'ik kom je redden!'
En dan doen we het 'samen'. Uit- en in de auto springen lukt niet (altijd) meer dus dan zeg ik 'samen', schuif mijn hand onder zijn borst en hij springt dan in mijn armen. 
Hij snapt 'samen'.
Waar het voorheen een chille hond was:
'Oh ben ik hier, ow oké, ga ik hier dutten, doei!'
'Ga je weg? ow oké doe ik ff een tukkie.
'Ga je naar de keuken? Je doet je best maar ik leg hiero te meuren.
Blaffen & janken...hij weet niet hoe het moet. Niet bij de bel, niet tegen de visite of andere honden, alléén als hij iets wil.
Tegenwoordig ist zwaankleefaan...loopt de godsganse dag achter mn reet an. Als ik herrie maak en dat kan gewoon een kopje iets te hard neerzetten zijn ist paniek in de tent. Dan mot ik bij je zijn, staart naar beneden...jij mot mij beschermen.
Hij ziet t niet kan t niet inschatten waar de harde geluiden vandaan komen...afijn ik heb een mietje als hond.
Ik moet hem duidelijk maken dat ik het pand verlaat want als hij mij in huis niet kan vinden is er paniek in de tent en gaat hij blaffen.... en geloof me ik kan op 30 cm afstand staan...hij ziet me niet.
Dussssssss 'ik ga ff boodschappen doen, Gibbs blijft thuis, ik ben zo terug' en vervolgens rammel ik met mijn sleutelbos en doe luid en duidelijk de voordeur op slot.
Van de week was ik al zo boodschappen gaan doen, teruggekomen met moeders, bakkie met moeders en haar weer thuis gebracht. Na een uurtje stap ik voor de deur weer uit t otootje en ik hoor 'woef!' ...   'woef!'
Écht nog nooit gebeurt! Ik was de deur uitgegaan zonder de preek vooraf en zonder de deur op slot te doen.
Al met al ist een heel gedoe. 
Hij hoeft ook niet meer zo nodig naar buiten voor een wandeling. Ik ben af en toe langer bezig om mijn schoenen en jas aan te trekken dan dat ik met hem buiten ben.... tuinhekkie uit, straatje over, boom, pissen en trug. 
We zitten nu op t schema 's morgens poepen' en dan hoeft t kind niet meer voor een rondje de rest van de beurten ist 'tuinplassen'. Voordeur open, snuffel, plas en deur weer dicht, slapen. Vind Anni hoogstpersoonlijk niet heul erg zeker niet alst zeikregent of wanneer het ineens weer vriest zoals zondag. 
Das dan een verrassing voor Anni, Anni kijkt geen nieuws of weerbericht. Anni is een beetje vampier, verdraag binnen erg slecht het daglicht door de overprikkeling, dus gordijnen zijn vaak dicht...géén idee wat er buiten gebeurt.
Zondag voordeur open 'tyfus wat ist koud', ruitjes van de auto's stijf bevroren... had beter wollen sokken aan kunnen trekken, gelukkig wel mn winterjassie an, snotlap in zak en ff niet zeiken, kind poepen opt pad en terug.
Maar ja kind niet zo snel, snuffel, snuffel...uiteindelijk belanden we op het pad hierachter... t kind loopt lekker te snuffelen en ik sta mijmerend naar t slootje te kijken. Mij verbazend over het kraakheldere water, een cm of 20 met daar onder een bodem van bladeren...maar ik zie er nooit een vis... alhoewel... in het verleden heb ik weleens een dooie vis zien drijven en die viel me op omdat ik een rat op een takkie zag kruipen om die vis eruit te vissen... maar das ook al weer jaren terug...
Ik zie de buurvrouw aankomen met haar hondje, Gibbs doet zijn ding, ik zeg t hondje gedag, kletspraatje, plons...plons? PLONS! Och tering! Gibbs int water pleurt. Ik leg het anderhalve meter, schuin naar de sloot toelopend strontgrasveldje, met mijn zevenmijlslaarzen af, zak door mn knietjes en... kan er nét niet bij.
De blinde kip heb geen idee welke kant hij op mot en spartelt in blinde paniek rond. Ow kút...
Anni stapt de ijskouwe stinksloot in...pakt Gibbs bij zn lurven en geeft um een zwiepert de kant op... met een groot verschrikt oog en trillend als een rietje loopt hij als een kip zonder kop het pad op. Ik denk dat ik um maar gewoon Kips ga noemen.
Anni ook zichzelf een zwiepert geven is wat lastiger...laarzen staan vol, die laag met bladeren is wel heul diep, ksta nét te laag om mezelf omhoog te duwen, ik vind een stukkie hoger maar nog steeds niet genoeg om mijn knie op de kant te gooien.... Buurvrouw roept 'ik trek je er wel uit'... Ik kijk links want ik zie Gibbs weer richting sloot lopen...en daarachter komt zo'n dure dame met Fluffiefluf aanlopen, ze ziet mij in de sloot liggen maar doet geen stap sneller om te helpen.
Buuf geeft een ruk an mn arm mn knie vind gras mijn hand klauwt in het strontveldje en ik rol mezelf tot halverwege datzelfde strontveldje naar boven, weg bij die stinksloot.
Fluffiefluf en bazinnetje lopen voorbij.... een normaal mens zou zeggen 'gaat het?' deze zegt alleen ''...." oftewel nietsssssss.... niets nada noppes.
Sta je dan in je bordeauxrode legging, boswachtersjas en volgelopen laarzen...
Buuf hartelijk bedankt en met t Gibbsje zo snel mogelijk in soppende laarzen naar huis.
Samen uit, samen in de sloot, samen kletsnat, samen stinken, samen thuis, samen in de douche, samen.

nb. alles weer fris en fruitig, niets aan overgehouden, sokken en laarzen op de vuilnisbelt