Doorgaan naar hoofdcontent

3e ontbijtje




 Verrot, kauwe klauwen, spierkrampen, wallen & misselijk van de vermoeidheid... slapen, ik wil slápen! 
Maar nope, nix nada noppes, ken je dat?.... geeuwen dat de tranen over je wangen rollen, wallen waar je niet overheen kunt kijken, te lamlendig om je ogen open te houden maar dáádwerkelijk slapen! .... kheb al wat gebroken nachten achter de rug, gister wel een volle 8 uur ofzo gemaakt, ik helemaal blij....in de veronderstelling dat dít de voorbode was van weer een normale ononderbroken nachtrust...maar jammer jóh Anni dít was weer ff om je te laten weten wat je mist. 
Gister om 2200 nest in, boekie bij tot ogen dichtpleuren...dat zal rond 2300 zijn geweest denk ik zo...ik ga het niet checken op t klokkie want dan zijn mn ogen weer open... en die motten dicht...
Wanneer ik dan weer wakker word en het is nog donker dan wéét ik dat het te vroeg is...dus ogen stijf dicht houden en weer naar droomland...
Helaas jóh Anni...die ene hersencel is de flipperkast in geschoten... "WÁT??? NIEUWE DAG??? YEAH!!" Hoe zou t met de buurvrouw zijn? Kan ik de Hortensia's al snoeien? Wat ga ik eten vandaag? Hoeveel dagen nog tot de centen binnen zijn? Ist écht nog te vroeg of mot Gibbs al naar buiten??? Hakhak kijk eens hoe ik hakhakhak in mn trainingspakpakpak.... 
Dan ligt t Gibbsje ook nog eens te snurken waar een volwassen vent niet tegenop kan... dus om rust te krijgen in t bolletje is het verstandig om mn krent op de bank te zetten met ontbijt en een bak koffie... helaas is het dan een krappe 3 uur later dan toen mijn luiken dicht vielen. 
Om half 6 kruip ik weer naast t snurkende Gibbsje en ga liggen tellen om niet te hoeven denken en zodoende misschien in slaap te vallen... dat vind ik na een uur snurkgeluiden en verkrampende spieren weer lang genoeg. Ik trek mn zooi weer an, maak de snurkende man wakker voor een plas en een poep...
Buiten stiksterreveskoud, kom 3 honden buren tegen, afzonderlijk, allemaal aan de bep en 5 kwartier later staan mn voeten vastgevroren in mn laarzen, druppel an neus, rooie oortjes en klaarwakker. Dussssssss ontbijtje, bakkie leut, moeders bellen, 2 afspraken afge'appt' en wachten op man met hamer.... er zit er wel 1 op mn schouders van 80 kilo maar zonder hamer dus om 10 maar weer richting bed...Gibbs ligt snurkloos op de bank, hersenpan is enigszins uitgeflipperd, ogen ook dicht, maar kauwe tenen en klauwen worden niet warm en slaap ver te zoeken...dús om 11 weer eruit.
Thermobroek, dikke sokken, shirt en fleecehoodie an, cv van 16 naar 18 in de hoop op te warmen en een powerbreakfast en bakkie leut...

Het is nu 11.48 meer ontbijtjes dan dit gaat niet meer lukken, zij die straks gaat lunchen groet U.

Reacties

Populaire posts van deze blog

I'm loving Angels instead...

Wat is slapen toch iets moois...  úrenlang niets. De wereld draait door als je in je nest legt te meuren. Geen gedachten. Geen ellende. Geen geouwehoer ....úren van gezegende onwetendheid. Je kruipt er gebroken in en komt er ALS herboren uit... Zo zou t motten zijn toch? Nou nix van dat Alles, vannacht ff niet. Na 2 hele uren tuk gaan bij Anni dr luiken weer open...gedachten spoken door mn kop, geen houwen an dus verhuis ik van mn bed naar mn bankie. Tís vandaag een kutdag ent gaat ook niet meer goedkomen vandaag. Gister kwam t bericht dat Sebas vrijdag gaat slapen... Het is inmiddels 36 minuten vrijdag...t kaarsje voor Sebas brandt. Het was al bekend dat Sebas ermee gaat stoppen. Velen wisten het, Anni wist t... Alice wist t ook...écht waar... we hebben het erover gehad, benne bij Sebas geweest, goed, prima, logisch we snappen het ALS leven lijden wordt ist tijd om te stoppen. Jep! Dóen! alst kan tóch?!  Droogkloterig gelul, tot je via de app wanneer hoort: "vrijdag"... ...

Ik wil ff tegen je lullen...

  Mijn pa, mijn held, mijn timmerman, mijn schilder, mijn tuinman, mijn alleskunner, mijn voorbeeld, mijn bandenplakker, mijn chauffeur, mijn automonteur, mijn Olympiër, mijn steun en toeverlaat, mijn allessie, vandaag is het een half jaar terug dat je moest lossen. Ik wil ff tegen je lullen. Rod Stewart staat op, ik haal kracht uit het nummer...'Have I told you lately that I love you' Barbara Streisand zet ik niet meer op dan word ik verdrietig 'Papa' én dat moeten we niet willen, toch? Janken? Ik? Nee natuurlijk niet, ja 3 tranen en dan ist weer over...je kent mij toch? Géén idee waar die snotters zitten. Komt wel een keer. Moeders en ik hebben je beloofd om goed voor mekaar te zorgen en dat doen we ook, we hobbelen door. We hebben je teruggebracht naar Noord Holland niet omdat we van je af wilden maar omdat we dachten dat het fijn was om in gezelschap te zijn van jeugdkameraden. Kopje van Bloemendaal kwam vaak in je verhalen voor... dus daar hebben we je achtergelate...

Mijn kast

Een jaar of 17 terug was ik bij een vriendin die een enorme tierelantijnenkast had staan...geweldig vond ik um! Zó'n pontificaal, pompeus, donker houten ding. Dus ik riep: áls je um ooit weg doet.... En zoals dat gaat bij Anni..wat in dr kop zit, zit niet in dr kont. In de loop der jaren regelmatig het internet nagepluist... het ding is terug te vinden onder Kolommenkast, Rankenkast, Kussenkast....in allerlei uitvoeringen, gepimpte kasten in alle kleuren van de regenboog en uiteraard op Antiek- en veilingsites voor gruwelijke bedragen. Doen we niet, nope. T mot wel leuk blijven. Max 300-500 ...zou ik een waaibomenhouten kassie bij Ikea halen van dezelfde afmetingen ben ik ook dik 400 kwijt. Dus vind ík dát een redelijke prijs. Ist vorige week zondag bijna bedtijd, ik sluit mijn gebruikelijke programma's af en denk 'nog ff op Marktplaats'... Jóh hé hieperdepiep hoera! Daar staat er 1... er is een maand terug 200 op geboden. Maar hij staat er nog op Anni...mot je misschie...