BabblAnni

Als eerste: deze info is bedoeld ter verduidelijking van mijn onzichtbare zijn. Dat gedeelte in je hoofd dus, je ziet het niet maar de handicap is er wel. Waarom deze uitleg? Omdat ik telkens weer word geconfronteerd met: *onbegrip, met name door mensen die denken door een goedbedoelde opmerking mij even van mijn problemen af te kunnen helpen… en als ik hun advies niet opvolg, ben ik eigenwijs… alsof ik zelf nog niet alles heb geprobeerd in de afgelopen 20 jaar, ik ben geen randdebiel! *ongeloof, omdat er aan de buitenkant niets te zien is en ik zelfstandig functioneer…dan zal t wel meevallen, aanstellerij, aandachtsgeil.. *onwetendheid, door mijn eigen schuld omdat ik overal een geintje van maak en roep 'komp wel weer goe!'…helaas werkt dat ook dus tegen mij. Dus voor de mensen die écht in mijn wel en wee geïnteresseerd zijn, onderstaand verhaal. De rest kan het lazerus krijgen want zij schijnen dan toch te denken dat ik een regelrechte leugenaar ben. Opzouten dan! U ...

Mot nog ff mn verhaaltje over mijn ziekenhuisperikelen kwijt...langzaam dalen alle belevenissen neer in mijn morfinebrein. Het verhaal begint met mijn opname op woensdag om ff voor 8, ik moet mij melden op de 5e etage waar een ontzettend vriendelijk en wakkere mevrouw mij en moeders welkom heet. Of we nog even willen gaan zitten want wij zijn natuurlijk een kwartier te vroeg. De mevrouw checkt alvast mijn oren en nek, want: géén sieraden! Ik heb mijn ringen nog om, de trouwring van pa aan mijn duim en de as-ring met pa om mijn ringvinger. De vrouw zegt de ringen moeten ook af, zij ziet mijn gezicht en vraagt vervolgens 'of zijn ze speciaal, wil je ze omhouden?' Terwijl ik heftig ja knik, hoor ik moeders zeggen 'néé die moeten áf! Want in moeders wereld zijn regels regels. Punt. Ik leg aan de mevrouw uit wat deze ringen voor mij betekenen. De mevrouw zegt 'wacht even ik ga zien wat ik kan doen' en even later komt ze terug. U mag ze beiden aan 1 vinger doen,...

  Mevrouw BabblAnni, zullen we even een longpunctie op 19 december en dan een MRI'tje op 21 december... Dan doen we op 10 januari even de uitslag bespreken want eerder kon U niet vanwege de kerst en een 6-daagse feestje.... Nou mevrouw het is nu 10 januari en dat t toch wel handig is om dat ding te verwijderen dussss....even een longtestje op 14 januari en een Petscannetje op 15 januari.. Mevrouw BabblAnni die afspraak op de 25ste bij de longarts voor de uitslag van de longtest en Pet...kunnen we dat vervroegen naar de 18e??? Nou Mevrouw BabblAnni alles goed gelukt met Petscannetje en longtestje... maandag de 21ste januari dan maar afspraak met Chirurg om 13.15, onco-verpleegkundige om 13.30, fysio 14.00 en om 15.00 anesthesie en nog een beetje bloedprikken... Nou Mevrouw BabblAnni zei de chirurg op de 21ste...wat doet U woensdag de 23ste januari? Nou Meneer de Chirurg, ik denk dat ik dan bij jullie kom logeren? Dat klopt Mevrouw BabblAnni ... afhankelijk hoe het ding vastzit in/a...

Ik heb een pleurale afwijking, histologisch passend bij laag proliferatieve myxoïde mesenchymale afwijking... WÁT??? Ja nou dát weet ik ook niet hoor en de longarts heeft er ook geen normaal Nederlands woord voor dus heet dat ding in mijn wereld "Dat pleuriswát?!je" Dat pleuriswát?!je zit er al te zitten sinds begin deze eeuw.  Eigenlijk was ik dat ding vergeten, want geen last dus is het er niet. Tot juli vorig jaar er een Petscan gemaakt werd en hoppáa tadaa! Na wat sessies van porren, prikken en oude archiefverslagen bleek dat het niet kwaadaardig is maar het wel kan worden... We noemen het Proliferatieve Myxoïde Mesenchymale afwijking.... maar totaal onbekend in een long... zei de arts. Maar het mooie van het verhaal is....het is kleiner geworden... it's alive!! Yeah! Tóppie! Dussssss 'ff' in de gaten houden...dat in de gaten houden is natuurlijk weer wat prik- en porsessies, naaldje hierrrrr, naaldje daarrrr, scannetje... Yeah! Tóppie! Dat 'ff'...