Na een gezellig schrans- en kletsavondje breng ik samen met Gibbs mijn vriendin naar huis.
Ozzy, mijn rooie kater, mét boer'nzakdoek en belletjes, struint ook ergens buiten rond. Hij reageert altijd als ik fluit, dan komt hij met staart in de lucht altijd aangehobbeld.
Terwijl ik naar het pad achter loop fluit ik om Ozzy te roepen. Geen belletjes te horen... nog maar eens fluiten... niets...af en toe sta ik stil om te luisteren of ik ergens belletjes hoor. Nog eens fluiten... inmiddels ben ik bij het paadje achter aangekomen, nieuwe plek dus nogmaals fluiten...
Terwijl ik het donkere pad aftuur hoor ik ergens een belletje...aan de overkant van de sloot in de achtertuin van het dure grote huis doet de bewegingssensor zijn werk en schiet het licht aan...in het licht zie ik mijn kind lopen, staart in de lucht...mauwwwww
Oh mijn god! Hoe komt hij daar?? Hoe haal ik hem daar weg?? Alles hermetisch afgesloten met hekken en aan de voorkant van het huis loopt een weg waar auto's voorbij razen, zonder voetpad... ik zie mij al om 23.15 bij één van die kasten aanbellen 'mag ik even mijn kat uit uw tuin halen??'
Tís ook niet bepaald een kat die zich makkelijk laat optillen... Ik zie het al voor mij; een tegenstribbelende kat op mijn arm, Gibbs aan zijn riempje en auto's die voorbij rijden.. Ik wil dit niet, ik moet naar de plee maar ik kan mijn kind daar niet laten zitten...straks loopt hij in zijn up richting die weg, steekt de weg over en in het gunstigste geval komt hij in de daar achterliggende wijk terecht met 674 tuintjes en onbekende straatjes... hoe vind ik um dan in hemelsnaam terug??
Terwijl ik het pad aan de linkerkant van de sloot af loop, loopt Ozzy aan de rechterkant mee... tot de tuinen ophouden...dan hoor ik het belletje niet meer... wáár istie nou??
Ik sleep Gibbs mee, ben aan het einde van de sloot en loop eromheen, vastbesloten mijn kind te gaan redden... het grote boze hek komt in zicht, ik fluit... en ff later hoor ik zijn belletje.. ik loop aan de ene kant van het hek op zoek naar een opening, Ozzy aan de andere kant...terwijl ik richting de weg loop kijk ik nog een keer om en ik zie mijn rooie man onder het hek doorkruipen! Hij heeft een opening gevonden! Alsof het de doodnormaalste zaak van de wereld is zeg ik tegen hem; hé vent ga je mee??
En tuurlijk loopt het schatje samen met zijn broer op... met zijn drietjes lopen wij terug naar huis...het schatje voorop, in het licht van de straatlantaarns zie ik dat hij wel erg dunne achterpootjes heeft...nát! De sukkel is wéér in de sloot terecht gekomen. Voor de voordeur gaat meneer zich zitten poetsen... terwijl ik hem voorzichtig nader zeg ik tegen hem: dat hoeft toch niet..dat doe ik wel... voorzichtig loods ik hem naar binnen linea recta naar de douche. Een flinke douchestraal zorgt dat hij weer schoon is en niet meer stinkt. Zó en nu eerst naar de plee
Ozzy, mijn rooie kater, mét boer'nzakdoek en belletjes, struint ook ergens buiten rond. Hij reageert altijd als ik fluit, dan komt hij met staart in de lucht altijd aangehobbeld.
Terwijl ik naar het pad achter loop fluit ik om Ozzy te roepen. Geen belletjes te horen... nog maar eens fluiten... niets...af en toe sta ik stil om te luisteren of ik ergens belletjes hoor. Nog eens fluiten... inmiddels ben ik bij het paadje achter aangekomen, nieuwe plek dus nogmaals fluiten...
Terwijl ik het donkere pad aftuur hoor ik ergens een belletje...aan de overkant van de sloot in de achtertuin van het dure grote huis doet de bewegingssensor zijn werk en schiet het licht aan...in het licht zie ik mijn kind lopen, staart in de lucht...mauwwwww
Oh mijn god! Hoe komt hij daar?? Hoe haal ik hem daar weg?? Alles hermetisch afgesloten met hekken en aan de voorkant van het huis loopt een weg waar auto's voorbij razen, zonder voetpad... ik zie mij al om 23.15 bij één van die kasten aanbellen 'mag ik even mijn kat uit uw tuin halen??'
Tís ook niet bepaald een kat die zich makkelijk laat optillen... Ik zie het al voor mij; een tegenstribbelende kat op mijn arm, Gibbs aan zijn riempje en auto's die voorbij rijden.. Ik wil dit niet, ik moet naar de plee maar ik kan mijn kind daar niet laten zitten...straks loopt hij in zijn up richting die weg, steekt de weg over en in het gunstigste geval komt hij in de daar achterliggende wijk terecht met 674 tuintjes en onbekende straatjes... hoe vind ik um dan in hemelsnaam terug??
Terwijl ik het pad aan de linkerkant van de sloot af loop, loopt Ozzy aan de rechterkant mee... tot de tuinen ophouden...dan hoor ik het belletje niet meer... wáár istie nou??
Ik sleep Gibbs mee, ben aan het einde van de sloot en loop eromheen, vastbesloten mijn kind te gaan redden... het grote boze hek komt in zicht, ik fluit... en ff later hoor ik zijn belletje.. ik loop aan de ene kant van het hek op zoek naar een opening, Ozzy aan de andere kant...terwijl ik richting de weg loop kijk ik nog een keer om en ik zie mijn rooie man onder het hek doorkruipen! Hij heeft een opening gevonden! Alsof het de doodnormaalste zaak van de wereld is zeg ik tegen hem; hé vent ga je mee??
En tuurlijk loopt het schatje samen met zijn broer op... met zijn drietjes lopen wij terug naar huis...het schatje voorop, in het licht van de straatlantaarns zie ik dat hij wel erg dunne achterpootjes heeft...nát! De sukkel is wéér in de sloot terecht gekomen. Voor de voordeur gaat meneer zich zitten poetsen... terwijl ik hem voorzichtig nader zeg ik tegen hem: dat hoeft toch niet..dat doe ik wel... voorzichtig loods ik hem naar binnen linea recta naar de douche. Een flinke douchestraal zorgt dat hij weer schoon is en niet meer stinkt. Zó en nu eerst naar de plee
Pffff, gelukkig goed afgelopen.....
BeantwoordenVerwijderen