Doorgaan naar hoofdcontent

Over wattenstaafjes,plaatselijke buien, zoetjes en 1 cornetto

Mijn huis is een afspiegeling van mijn hoofd, 1 grote chaos.
Wassen doe ik wel, drogen ook, alleen de tijd om t op te ruimen...nou ja tijd heb ik wel maar geen puf... dus schone was op bed en 's avonds, schone was op kast anders kan ik bed niet in...volgende ochtend handdoek nodig en dan stort de berg weer op t bed...kleding hangt te drogen in deuropening van douche, smorgens douchen moet de deur weer dicht anders loopt mijn slaapkamer vol....dus wordt t wasgoed verdeeld over de douche en overal waar t maar kan... zo kan t gebeuren dat ik mijn kont niet kan keren in mijn kleine huisje én néé t ligt niet aan mijn kont! Gister kom ik tot de ontdekking dat er nog vochtig wasgoed in mijn droger ligt, meuren natuurlijk en aangezien ik de droger nodig had zwiep ik die meurende meuk in de wasmand ondertussen het doosje het wattenstaafjes meezwiepend...  Wattenstaafjes vloekend en scheldend bij mekaar geraapt en terug in t doosje... doosje weer op de droger. Nieuwe was weer uit wasmand en in de wasmachine, laatste restje was uit wasmand, ik buk, kom omhoog, maak een spastische beweging en hoppaaa wéér dat pleurisdoosje op de grond....staafjes wéér in t doosje... nou dan is het voor mij tijd voor een ohm-momentje met een bak koffie...ik plof neer op de bank met de kop koffie in mijn hand, pak de zoetjes, plettert dat ding ook op grond.... zoetjes natuurlijk alle kanten op...zoetjes opgeraapt...nieuw zakje zoetjes gepakt, opengescheurd... en dan moet je dat in dat ding zien te krijgen...zoetjes door de keuken....*zucht* dan maar een suikerklont erin....zitten en niet meer bewegen dan kan er niets mis gaan....
Gister van 9 tot 17.30 pa terug verhuisd, ik stap Humanitas uit ; donder, bliksem en regen op mijn knar....écht alle plaatselijk buien hingen boven mijn hoofd. Pa hebben we met de Humanitas rolstoel verhuisd dus die moest diezelfde dag ook weer terug...tís droog dus ik zeg; ik ga nú...lift in 4 verdiepingen lager...en t spettert weer! Aangezien ik toch al de hele dag de buien op mijn knar kreeg gewoon toch gaan lopen, spetterspetterspetter, 10 meter voor Humanitas: wolkbreuk! U snapt die was nog niet over toen ik terug moest lopen naar mijn auto bij pa en moe....rennen heeft geen zin, dat kan ik niet en dat hou ik 3 meter vol.
's avonds besloot ik een lekker cornettootje te nemen maar moest ook ff plassen, ik leg dat ding op de cv, denk nog; niet vergeten wat doe ik? Juist vanochtend op weg naar mijn koffie zie ik dat ding op de cv liggen, gewoon zó als ik um gisteravond had neergelegd...geen ijs eruit gelopen oid dus terug de vriezer in, ik kijk straks wel hoe t er weer uitkomt...
Vanochtend na een gebroken nacht haal ik de droger leeg, trek het hoeslaken eruit én daar ging t wattenstaafdoosje weer.... ik stel voor: 1 hermetisch afgesloten potje met 1 drukknopje zodat er maar 1 staafje tegelijk eruit kan...speciaal voor Anni :D

Reacties

Populaire posts van deze blog

I'm loving Angels instead...

Wat is slapen toch iets moois...  úrenlang niets. De wereld draait door als je in je nest legt te meuren. Geen gedachten. Geen ellende. Geen geouwehoer ....úren van gezegende onwetendheid. Je kruipt er gebroken in en komt er ALS herboren uit... Zo zou t motten zijn toch? Nou nix van dat Alles, vannacht ff niet. Na 2 hele uren tuk gaan bij Anni dr luiken weer open...gedachten spoken door mn kop, geen houwen an dus verhuis ik van mn bed naar mn bankie. Tís vandaag een kutdag ent gaat ook niet meer goedkomen vandaag. Gister kwam t bericht dat Sebas vrijdag gaat slapen... Het is inmiddels 36 minuten vrijdag...t kaarsje voor Sebas brandt. Het was al bekend dat Sebas ermee gaat stoppen. Velen wisten het, Anni wist t... Alice wist t ook...écht waar... we hebben het erover gehad, benne bij Sebas geweest, goed, prima, logisch we snappen het ALS leven lijden wordt ist tijd om te stoppen. Jep! Dóen! alst kan tóch?!  Droogkloterig gelul, tot je via de app wanneer hoort: "vrijdag"... ...

Ik wil ff tegen je lullen...

  Mijn pa, mijn held, mijn timmerman, mijn schilder, mijn tuinman, mijn alleskunner, mijn voorbeeld, mijn bandenplakker, mijn chauffeur, mijn automonteur, mijn Olympiër, mijn steun en toeverlaat, mijn allessie, vandaag is het een half jaar terug dat je moest lossen. Ik wil ff tegen je lullen. Rod Stewart staat op, ik haal kracht uit het nummer...'Have I told you lately that I love you' Barbara Streisand zet ik niet meer op dan word ik verdrietig 'Papa' én dat moeten we niet willen, toch? Janken? Ik? Nee natuurlijk niet, ja 3 tranen en dan ist weer over...je kent mij toch? Géén idee waar die snotters zitten. Komt wel een keer. Moeders en ik hebben je beloofd om goed voor mekaar te zorgen en dat doen we ook, we hobbelen door. We hebben je teruggebracht naar Noord Holland niet omdat we van je af wilden maar omdat we dachten dat het fijn was om in gezelschap te zijn van jeugdkameraden. Kopje van Bloemendaal kwam vaak in je verhalen voor... dus daar hebben we je achtergelate...

Mijn kast

Een jaar of 17 terug was ik bij een vriendin die een enorme tierelantijnenkast had staan...geweldig vond ik um! Zó'n pontificaal, pompeus, donker houten ding. Dus ik riep: áls je um ooit weg doet.... En zoals dat gaat bij Anni..wat in dr kop zit, zit niet in dr kont. In de loop der jaren regelmatig het internet nagepluist... het ding is terug te vinden onder Kolommenkast, Rankenkast, Kussenkast....in allerlei uitvoeringen, gepimpte kasten in alle kleuren van de regenboog en uiteraard op Antiek- en veilingsites voor gruwelijke bedragen. Doen we niet, nope. T mot wel leuk blijven. Max 300-500 ...zou ik een waaibomenhouten kassie bij Ikea halen van dezelfde afmetingen ben ik ook dik 400 kwijt. Dus vind ík dát een redelijke prijs. Ist vorige week zondag bijna bedtijd, ik sluit mijn gebruikelijke programma's af en denk 'nog ff op Marktplaats'... Jóh hé hieperdepiep hoera! Daar staat er 1... er is een maand terug 200 op geboden. Maar hij staat er nog op Anni...mot je misschie...