BabblAnni

Ik ben niet ziek, niet ziekziek, niet verkouden of misselijk, geen buikpijn. Momenteel ook geen ziekenhuisperikelen maar helemaal jofel ben ik niet. Geen koppijn maar wel 'ziek' in mn kop. Dat dan weer wel. Er is hoe dan ook wat definitief beschadigd na mn herseninfarct. De chaos in mn kop zie je niet aan de buitenkant. Dat ik ouder word is zichtbaar aan de buitenkant. De achteruitgang in mn kop merkte ik alleen. Inmiddels is de rek er finaal uit bij Anni. Ik moet mijn kop rustig krijgen, de druk mot ervan af zodat ik straks niet ineens weer in het ziekenhuis lig met een ontploft hoofd... Anni realiseerde zich dat van de week ineens... na een kutweek of liever gezegd midden in een kutweek/periode waarbij het doorhobbelen noodzakelijk was.  De rustpunten niet aanwezig én door mijzelf opgelegde 'afspraak = afspraak' ténzij ik écht ziek ben-instelling... Dat voert de druk aardig op int koppie... en dan 'ah joh Anni, donderdag hebbie rust, ff doorbijten' ff vergeten...

Wat is slapen toch iets moois...  úrenlang niets. De wereld draait door als je in je nest legt te meuren. Geen gedachten. Geen ellende. Geen geouwehoer ....úren van gezegende onwetendheid. Je kruipt er gebroken in en komt er ALS herboren uit... Zo zou t motten zijn toch? Nou nix van dat Alles, vannacht ff niet. Na 2 hele uren tuk gaan bij Anni dr luiken weer open...gedachten spoken door mn kop, geen houwen an dus verhuis ik van mn bed naar mn bankie. Tís vandaag een kutdag ent gaat ook niet meer goedkomen vandaag. Gister kwam t bericht dat Sebas vrijdag gaat slapen... Het is inmiddels 36 minuten vrijdag...t kaarsje voor Sebas brandt. Het was al bekend dat Sebas ermee gaat stoppen. Velen wisten het, Anni wist t... Alice wist t ook...écht waar... we hebben het erover gehad, benne bij Sebas geweest, goed, prima, logisch we snappen het ALS leven lijden wordt ist tijd om te stoppen. Jep! Dóen! alst kan tóch?!  Droogkloterig gelul, tot je via de app wanneer hoort: "vrijdag"... ...