Ná de vakantie-stress

Dag vóór vakantie, ging mijn rooie katerkind Ozzy onverwachts hemelen.... en deze week, de week ná de vakantie, stond de trimster gepland voor 't Gibbsje én zijn gebit onder handen genomen door de dierenarts, kind heeft een ietwat slecht gebitje... schots, scheef enzo..in de loop der tijd zijn er al voortandjes verdwenen waardoor er nu regelmatig een stukkie tong naar buiten hangt want geen tandjes meer om die lap binnen te houden. De operatie is niet geheel zonder risico, want kind is inmiddels 11 en zo'n narcose doet niemand goed.

Intensieve periode voor t kind, vrouwtje 2 weken weg, logeren bij John, thuiskomen en eraan wennen dat zijn broer niet meer in- en uit loopt. Samen op bed en niet meer met z'n drietjes... Ik heb um de afgelopen dagen geobserveerd, ligt op vreemde plekken, 1e nacht zelfs in de huiskamer geslapen, eet slecht en ligt regelmatig bij de voordeur en wil in de tuin zijn...zijn rondje bestrijkt ineens een ander gebied, loopt vreemde routes alsof hij ergens een geurspoor probeert op te pikken. Mijn hart breekt, hersens maken overuren, vertroetelen? Negeren? Haal ik dingen in mijn hoofd die er niet zijn...ik weet t niet. Ik doe maar wat mijn hart ingeeft in de hoop dat het t juiste is.
Ozzy had zijn eigen 'deurbel' een touw met schelpen eraan aan een haakje bij de voordeur, wanneer hij er een mep tegen gaf wilde meneer naar binnen... het schelpentouw heb ik voor de vakantie al aan de kapstok gehangen, ik wilde dat niet als eerste zien bij thuiskomst. (T eerste wat ik trouwens zag om 2.30 's nachts een vreemde kat met zijn neus tegen t raampje naast de voordeur met een blik in zijn ogen "WTF! Wie ben jij? Wat doe jij in mijn territorium???" Gisternacht heeft t beest ff duidelijk gemaakt dat hij hier nu woont door mn deurmat, grasmat etc onder te pissen, dus overdag alles gesopt en geboend en morgenochtend zal ik Míjn Tuin afbakenen op precies dezelfde manier. Ik zit liever in mijn eigen pislucht dan die van een vreemde kat.)
Zit ik gisteravond op de bank...hoor ik het schelpentouw, ik sta op en ga weer zitten...kan niet.. ding hangt aan kapstok, Ozzy is er niet meer én t is windstil... maar ja...hoorde het toch duidelijk...dus gekke beppie staat op, loopt naar voordeur, doet um open en zegt: hé vent! kom binnen! Dóm! Want nu ligt Gibbs vanaf de bank de hal in te kijken...
Afijn, gisteravond de wekker gezet...óók vreemd want normaliter werd ik tussen 5.30-6.00 wakker gemaakt door Ozzy...."kwil naar buiten nú!" Ik stommelde dan naar de deur, deed Ozzy zijn boer'nzakdoek om, deur open en : voorzichtig, veel plezier, hou van jou en heelhuids thuis, dag vent! Zonder Ozzy heb ik nu inmiddels een 9 en een 8 opt wekkertje gezien bij t wakker worden...
Dus wekker gezet want t Gibbsje moest om 9.15 bij de dierenarts zijn... kind slapend achtergelaten, nog wat boodschapjes gedaan, aan de kokkerel want stilzitten is geen optie dan gaat mn pannetje ratelen en komen de meest vreselijke scenario's voorbij. Bij de eerste tringggggg vlieg ik op mn mobiel af: alles goed gegaan! Pfffffffffft, over een uurtje mag Gibbs naar huis....uurtje later ben ik een week vakantie armer en ligt Gibbs weer in mijn armen en Ozzy hangt in een tassie aan mijn pols. Mijn beide mannen zijn weer thuis.
Suf en duf heb ik um opt kussen neergelegd waar hij de hele middag heeft liggen slapen tot zijn blik weer helder was... éten?? Kipfiletjes in t pannetje, kleine stukjes gemaakt en schrans, hap, slik weg! Net nog ff naar de overkant gesloft, boompje omgepiest en nu saampjes lekker op de bank. Grootste stresspunt deze week is achter de rug.