Warkpandelen

Dat was weer een fijne warkpandeling...pffff
"nee, niet t grote rondje, dát trek ik ff niet"
Kom je op de terugweg van het kleine rondje een luid loeiende moeder mét kalf Hooglander (of is het dan Hooglandster?) tegen...
AAAAAAAAARRRRRGHHHHHHH....
Luid loeiend en in flink tempo komen zij míjn paadje op! Vriendin Christa zegt dan heel rustig: ah joh ze doen niets...kom nou maar...
NOU MIJN NEUS! Ik heb de energie, tempo en souplesse niet om verder dan 3 stappen op de vlucht te gaan....dus dan neemt Anni een voorsprong en begint driftig een ander paadje te zoeken...
Pfff gelukt...op t gemakkie een omtrekkende beweging gemaakt... het Hooglandersetje is inmiddels hetzelfde paadje teruggelopen en loopt dus ergens rechts voor ons uit... tot moeders het weer op een loeien zet en terug komt hobbelen....aaaarrrggghhhhh.... dus slaat deze trut weer op de vlucht, gevolgd door Christa...op haar dooie gemakkie pffff
Na wat getwijfel mijnerzijds toch maar besloten om het pad van dn koei in tegengestelde richting in te slaan, tenslotte is dat de kortste weg naar de auto... bijna aan het eind van het paadje komen we een mevrouw tegen die dus doodleuk verteld dat nét over t bruggetje, vlakbij t otootje,  de andere Hooglanders staan...Gutkeleertje daar is moeders dus naar op zoek...en ja hoor, daar komt ze weer aandenderen.. achter mij moeders en voor me... 'ach zegt Christa, das de stier' ..NÉÉ DÁT STELT GERUST!
T zweet loopt bij mij door diepe dalen als ik uiteindelijk t otootje bereik...'éven naar t park omdat het niet zo warm is...' 

* jaja ik weet, ze doen niets enzo maar er zal er maar ééntje met zn verkeerde poot uit t onkruid zijn opgestaan*