Doorgaan naar hoofdcontent

Ziekenhuisperikelen - CT-scan

Zo.. nou ik ben weer thuis...
Ik heb gister eindelijk mogen eten, eindelijk weer een boterham ipv het koolhydraatbeperkte dieet... héérlijk!
Vanochtend wakker geworden met een knalrood/paarsig gloeiend gezicht?  weer een lekkere bam naar binnen gewerkt en toen wachten op mijn afspraak voor de CT-scan. De verwachtte endoscopie ging niet door...dát wordt 6 juni.
Die narcose heeft er flink ingehakt, ik ben hondsmoe en kan mijn ogen niet openhouden..dat ik een nacht van 9 uur slaap achter de rug hebt maakt niets uit. Iedere keer als ik mijn ogen ff dichtdeed stond er weer 1 aan mijn bed: even prikken....of even bloeddruk meten..of wilt u wat drinken ...of... of.... of... dus nog niet kunnen dutten.
Uiteindelijk kwam de man met de rolstoel om mij naar de CT te brengen... drúk DRÚK bij de CT... dus daar maar bijna in slaap gesukkeld. Uiteindelijk ging de deur open; mvr van 't Hof...
Jawelll daar gaan we dan, ik had nog een vreemdzittend infuusje in mijn arm, onderkant linkerpols en er scheef ingestoken door OK-personeel...t begon een beetje rood te worden...dus ik meld het... het vrouwtje spuit wat vloeistof voorafgaand aan de contrastvloeistof...en dat ging goed... voel je um al aankomen??
Ik lig met mijn armen omhoog...contrastvloeistof word ingespoten... en dat gaat branden! dus ik denk dát klopt niet....ik kijk en zie mijn arm dikker worden...gelijk komt t vrouwtje aan en zegt: oeps dat gaat niet goed...ze maakt nog een opmerking tussendoor 'bloedvat geknapt'...alsof ik dáár vrolijker van word! Puntje bij paaltje viel dat wel mee maar de contrastvloeistof stroomde wel onder mijn huid... koelsysteempje aangelegd en door naar de andere hand om een nieuw infuus aan te leggen...na een hoop getik, getap vonden ze vaatje wat goed was....en toen wast zo gebeurt... vloeistof erin, rolstoel weer in, Anita gebeld: háál mij hier weg!!!
Dus nu zit ik prinsesheerlijk op mijn bankje, vol buikje van bitterballen en een kroket, Gibbs aan mijn voeten en met het vooruitzicht dat ik zo in mijn eigen bed mijn eigen uitvoering van de schone slaapster doe.
Dus 31 mei intake voor de gastroscopie, 6 juni gastroscopie en echo en 7 juni gesprek bij chirurg voor de uitslag.

Reacties

Populaire posts van deze blog

I'm loving Angels instead...

Wat is slapen toch iets moois...  úrenlang niets. De wereld draait door als je in je nest legt te meuren. Geen gedachten. Geen ellende. Geen geouwehoer ....úren van gezegende onwetendheid. Je kruipt er gebroken in en komt er ALS herboren uit... Zo zou t motten zijn toch? Nou nix van dat Alles, vannacht ff niet. Na 2 hele uren tuk gaan bij Anni dr luiken weer open...gedachten spoken door mn kop, geen houwen an dus verhuis ik van mn bed naar mn bankie. Tís vandaag een kutdag ent gaat ook niet meer goedkomen vandaag. Gister kwam t bericht dat Sebas vrijdag gaat slapen... Het is inmiddels 36 minuten vrijdag...t kaarsje voor Sebas brandt. Het was al bekend dat Sebas ermee gaat stoppen. Velen wisten het, Anni wist t... Alice wist t ook...écht waar... we hebben het erover gehad, benne bij Sebas geweest, goed, prima, logisch we snappen het ALS leven lijden wordt ist tijd om te stoppen. Jep! Dóen! alst kan tóch?!  Droogkloterig gelul, tot je via de app wanneer hoort: "vrijdag"... ...

Ik wil ff tegen je lullen...

  Mijn pa, mijn held, mijn timmerman, mijn schilder, mijn tuinman, mijn alleskunner, mijn voorbeeld, mijn bandenplakker, mijn chauffeur, mijn automonteur, mijn Olympiër, mijn steun en toeverlaat, mijn allessie, vandaag is het een half jaar terug dat je moest lossen. Ik wil ff tegen je lullen. Rod Stewart staat op, ik haal kracht uit het nummer...'Have I told you lately that I love you' Barbara Streisand zet ik niet meer op dan word ik verdrietig 'Papa' én dat moeten we niet willen, toch? Janken? Ik? Nee natuurlijk niet, ja 3 tranen en dan ist weer over...je kent mij toch? Géén idee waar die snotters zitten. Komt wel een keer. Moeders en ik hebben je beloofd om goed voor mekaar te zorgen en dat doen we ook, we hobbelen door. We hebben je teruggebracht naar Noord Holland niet omdat we van je af wilden maar omdat we dachten dat het fijn was om in gezelschap te zijn van jeugdkameraden. Kopje van Bloemendaal kwam vaak in je verhalen voor... dus daar hebben we je achtergelate...

Mijn kast

Een jaar of 17 terug was ik bij een vriendin die een enorme tierelantijnenkast had staan...geweldig vond ik um! Zó'n pontificaal, pompeus, donker houten ding. Dus ik riep: áls je um ooit weg doet.... En zoals dat gaat bij Anni..wat in dr kop zit, zit niet in dr kont. In de loop der jaren regelmatig het internet nagepluist... het ding is terug te vinden onder Kolommenkast, Rankenkast, Kussenkast....in allerlei uitvoeringen, gepimpte kasten in alle kleuren van de regenboog en uiteraard op Antiek- en veilingsites voor gruwelijke bedragen. Doen we niet, nope. T mot wel leuk blijven. Max 300-500 ...zou ik een waaibomenhouten kassie bij Ikea halen van dezelfde afmetingen ben ik ook dik 400 kwijt. Dus vind ík dát een redelijke prijs. Ist vorige week zondag bijna bedtijd, ik sluit mijn gebruikelijke programma's af en denk 'nog ff op Marktplaats'... Jóh hé hieperdepiep hoera! Daar staat er 1... er is een maand terug 200 op geboden. Maar hij staat er nog op Anni...mot je misschie...