Zit ik vanmiddag ff bij Annie op de galerij op de 1e, zie ik een jonge ekster op de grond zitten, een vrij hulpeloos hoopje was het eigenlijk...
Ik geef een gil naar de beneden buurman John: kijk jij eens of dat ding kan vliegen?
John erop af...nou hippen kan t als een jekko (t ekstertje dus niet John) maar vliegen lukt niet, t nest zit in de boom aan de overkant op een metertje of 8 hoog... dan is t toch een flink stuk naar beneden gedonderd...
John achter dat beestje aan....hij weet t te vangen maar t ontsnapt weer net zo vlot...
Ik word van dat soort dingen niet vrolijker, ik ga piekeren over dat arme ding wat te vroeg uit t nest is gedonderd, t zit te piepen, moeders of vader geven geen sjoege...er lopen hier katten...straks sterft t een langzame dood of t wordt gepakt door een kat...in het allerergste geval komt Ozzy er mee thuis....
Zucht....
T humpie heeft inmiddels de overkant van de straat bereikt en verdwijnt tussen de struiken... uit t oog uit de gedachten werkt niet bij mij....
Dus ik naar beneden, Gibbs mee... ik loop t hoekie om en daar zit t humpie, bij de stoeprand naast een geparkeerde auto... ik geef een voorbijkomende buurvrouw Gibbs en zet mijn reddingsactie in... dat houdt in dat ik rondjes om de auto loop en dat t humpie van de ene naar de andere kant hipt...
ik sla mijn vest onder de auto door in de hoop dat t humpie t grasveld op hobbelt...na vele rondjes, zwieperts en op mijn kop te hebben gestaan om te zien waar t ding was hipt t naar t grote grasveld tussen de huizen....
Ik erachter aan...ik probeer mijn vest over t ding te gooien... terwijl de tuinman leunend op zijn hark toe staat te kijken... en mij lekker mijn gangetje laat gaan terwijl t humpie aan hem voorbij hipt... na een metertje of 50, 16 vestworpen is het eindelijk raak, mijn vest daalt op t humpie neer...
Nouwwwwwwwwwwwww ik kan je vertellen dat dat humpie even heel duidelijk liet weten dat t er niet mee eens was...crisis wat kunnen die dingen krijsen!! Bek wijd open, vuurspuwende ogen en een geluid!!! De wachtende hondjes werden er onrustig van...
Ik pak Gibbs weer over, bedank de buurvrouw en loop met een moord-en brand krijsend vest terug mijn straat in...Anni to the rescue! Missie: breng humpie naar de vogelopvang.
Ik dump t krijsmonster in de vervoersbox van Ozzy en check ff t internet waar die vogelopvang ook al weer was...ergens op Zuid. Ik check de info en zie dat de dierenambulance dit soort gevallen ook thuis komt ophalen, hoef ik alleen ff te bellen ipv een rondje Rotterdam... hándíg!
Zo gezegd...zo gedaan: Ja middag met Anni, ik heb een jonge ekster die nog niet kan vliegen in een vervoersbox, nest zit een meter of 8 hoog dus t humpie kan niet terug naar t nest....
O maar mevrouw daar komen wij niet voor...
húh wát wánt?
Eksters gooien namelijk hun jong zelf t nest uit en dan moeten ze het zelf uitzoeken...dus zet t maar weer buiten....
*zucht*
Ik geef een gil naar de beneden buurman John: kijk jij eens of dat ding kan vliegen?
John erop af...nou hippen kan t als een jekko (t ekstertje dus niet John) maar vliegen lukt niet, t nest zit in de boom aan de overkant op een metertje of 8 hoog... dan is t toch een flink stuk naar beneden gedonderd...
John achter dat beestje aan....hij weet t te vangen maar t ontsnapt weer net zo vlot...
Ik word van dat soort dingen niet vrolijker, ik ga piekeren over dat arme ding wat te vroeg uit t nest is gedonderd, t zit te piepen, moeders of vader geven geen sjoege...er lopen hier katten...straks sterft t een langzame dood of t wordt gepakt door een kat...in het allerergste geval komt Ozzy er mee thuis....
Zucht....
T humpie heeft inmiddels de overkant van de straat bereikt en verdwijnt tussen de struiken... uit t oog uit de gedachten werkt niet bij mij....
Dus ik naar beneden, Gibbs mee... ik loop t hoekie om en daar zit t humpie, bij de stoeprand naast een geparkeerde auto... ik geef een voorbijkomende buurvrouw Gibbs en zet mijn reddingsactie in... dat houdt in dat ik rondjes om de auto loop en dat t humpie van de ene naar de andere kant hipt...
ik sla mijn vest onder de auto door in de hoop dat t humpie t grasveld op hobbelt...na vele rondjes, zwieperts en op mijn kop te hebben gestaan om te zien waar t ding was hipt t naar t grote grasveld tussen de huizen....
Ik erachter aan...ik probeer mijn vest over t ding te gooien... terwijl de tuinman leunend op zijn hark toe staat te kijken... en mij lekker mijn gangetje laat gaan terwijl t humpie aan hem voorbij hipt... na een metertje of 50, 16 vestworpen is het eindelijk raak, mijn vest daalt op t humpie neer...
Nouwwwwwwwwwwwww ik kan je vertellen dat dat humpie even heel duidelijk liet weten dat t er niet mee eens was...crisis wat kunnen die dingen krijsen!! Bek wijd open, vuurspuwende ogen en een geluid!!! De wachtende hondjes werden er onrustig van...
Ik pak Gibbs weer over, bedank de buurvrouw en loop met een moord-en brand krijsend vest terug mijn straat in...Anni to the rescue! Missie: breng humpie naar de vogelopvang.
Ik dump t krijsmonster in de vervoersbox van Ozzy en check ff t internet waar die vogelopvang ook al weer was...ergens op Zuid. Ik check de info en zie dat de dierenambulance dit soort gevallen ook thuis komt ophalen, hoef ik alleen ff te bellen ipv een rondje Rotterdam... hándíg!
Zo gezegd...zo gedaan: Ja middag met Anni, ik heb een jonge ekster die nog niet kan vliegen in een vervoersbox, nest zit een meter of 8 hoog dus t humpie kan niet terug naar t nest....
O maar mevrouw daar komen wij niet voor...
Eksters gooien namelijk hun jong zelf t nest uit en dan moeten ze het zelf uitzoeken...dus zet t maar weer buiten....
*zucht*
Reacties
Een reactie posten