BabblAnni

  Het is kerstochtend 2018...een ochtend zoals alle andere... ogen open, bam maken, glas kouwe koffie uit de fles uit de koelkast in glas schenken en daarna .....hield de vergelijking op.... Gibbs geeft aan dat hij naar buiten wil dus bam op aanrecht laten staan en koffie ff terug in de koelkast. Maar ja... die koelkast van mij staat normaliter al redelijk vol en is nu overvol..dus ff schuiven met wat spul...'als ik dat éne potje nou bovenop die andere zet...' mot dit daarheen en dat zo..ja.. in dat hoofd past t wel maar in de koelkast flikkert dan t blikkie croissantjes naar beneden in een reactie probeer ik dat met mijn knie op te vangen (ja ehm.. kwist t ook ff niet) met t gevolg dat ik met mijn knie tegen mijn hand aanstoot waar ik t glas koffie in vast hield...koffie vliegt eruit, al mn zooi in de koelkast onder de koffie, blikje croissantje rolt naar de hal....vloekend en zuchtend zet ik t glas koffie op t aanrecht naast mn bam, pak een doekie haal dat ff door de koelkast...

Vooropgesteld mijn Fluffy is geen mietje, vanaf pup opgevoed om nergens angstig voor te zijn, drukke winkelstraten in, de markt op, vuilnisman van dichtbij bekijken, herrie van het legen van containers, kennismaken met andere honden etc. 2 jaar is het goed gegaan tot er hier ergens een bom ontplofte, sindsdien is het mis. Vanaf begin december tot begin januari is het 24/7 een lijdensweg voor mijn hond en voor mij, want je kind zien lijden is geen pretje. Já KIND, mjin hond i s mijn kind… Ik woon niet alleen, ik woon samen met een levend wezen wat afhankelijk van mij is, waar ik 100% voor moet zorgen & beschermen. Dus heb je daar alles voor over, als dat inhoud dat ik minimaal 12 keer per dag met hem naar buiten moet omdat de voorgaande uitlaatbeurten werden onderbroken door een knallend rotje en hij niet heeft kunnen plassen of poepen, dan doe ik dat. Als het overdag niet gelukt is, dan zet ik mijn wekker en ga 's nachts met hem naar buiten, hopend dat er dan geen rotje erge...